Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2013/13781 E. 2015/16534 K. 23.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13781
KARAR NO : 2015/16534
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/355121
MAHKEMESİ : Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2008
NUMARASI : 2007/74 Esas, 2008/382 Karar
SANIK : H.. S..
SUÇ : Görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK’nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi ve TCK’nın 7/2. madde-fıkrasındaki “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü karşısında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre de;
Sanığın, müdür olarak görev yaptığı okulda hizmetli olan Ö.. Y..’nın geçerli mazereti olmaksızın işe gelmemesine rağmen bu durumu ilgililere bildirmeyerek haketmediği halde maaş almasına neden olarak kamuyu zarara uğrattığı iddia edilen olayda; sanık müdafii tarafından kamu zararının ilgili personele rücu edilmek suretiyle tamamen giderildiğinin ileri sürülmesi ve dosya arasında Çarşamba mal müdürlüğünün ilgili personelin ödemelere başladığına yönelik yazısı bulunduğunun anlaşılması karşısında, kamu zararının tamamen giderilip giderilmediği hususunun adı geçen mal müdürlüğünden sorularak sonucuna göre sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğinin tartışılması yerine yetersiz araştırma sonucu kamu zararının karşılanmadığı biçimindeki gerekçe ile anılan yasa hükmünün uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
TCK’nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.