Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2013/13363 E. 2015/15758 K. 01.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13363
KARAR NO : 2015/15758
KARAR TARİHİ : 01.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/381718
MAHKEMESİ : Konya 5. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/09/2011
NUMARASI : 2011/531 Esas, 2011/894 Karar
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Olay tarihinde Konya adliyesinde hizmetli olan, postadan gelen evrakı açıp tarama merkezine veya emanet memurluğuna vermekle görevlendirilen sanığın, bu görevi yerine getirirken Türkiye Ekonomi Bankası tarafından ilgili soruşturma dosyasına gönderilen çek aslınının kaybolmasına sebebiyet verdiğinin iddia edilmesi, sanığın ise yazı ekinde kapalı zarf içerisinde çek aslının çıkmadığını ve buna dair 02/05/2011 tarihli tutanağın tutulduğunu savunması karşısında, suçun sübutunun belirlenmesi için tutanakta imzası bulunan kişilerin tanık olarak dinlenilmesinden sonra, Cumhuriyet Başsavcılıkları ile Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri Kalem Hizmetlerinin Yürütülmesine Dair Yönetmeliğin 52. maddesine göre sanığa böyle bir görev verilemeyeceği de dikkate alınarak hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken ayrıca eylem nedeniyle TCK’nın 257. maddesinde yer alan kişilerin mağduriyeti, kamu zararı veya kişilere haksız menfaat sağlama unsurlarının ne şekilde gerçekleştiğine ilişkin gerekçeler denetime imkan verecek şekilde karar yerinde açıklanmadan eksik incelemeyle hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sonuç ceza, adli para cezası olarak belirlenmesine rağmen sanık hakkında TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
TCK’nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükümde gösterilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.