Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2013/13306 E. 2015/15765 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13306
KARAR NO : 2015/15765
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 8 – 2013/56880
MAHKEMESİ : Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2011/357 Esas, 2012/829 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan Hazine vekilinin temyizinin sanık Y.. B.. hakkında verilen beraat hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
01/06/2005 tarihinden sonra işlenen suçlarda TCK’nın 241. maddesindeki açık düzenlemeye göre süreklilik şartının aranmadığı gözetilip bir suç işleme kararının icrası cümlesinde değişik zamanlarda tefecilik suçunu iddianame ve dosya kapsamına göre birden fazla kez işlediği kabul edilen sanık Y.. B.. hakkında zincirleme suç hükümlerini içeren aynı Kanunun 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık Y.. B.. yönünden sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık Y.. B.. hakkında hüküm kurulurken TCK’nın 241/1. maddesi yerine aynı Yasanın 245/1. maddesine yer verilmesi,
TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca sanık Y.. B..’ın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakılmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık Y.. B.. müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının (1) nolu bölümündeki “245/1” ibaresinin “241/1” olarak, hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin bendin ise, “Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık Y.. B.. ‘ın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar ve TCK’nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklardan da koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun olan sanık Y.. B.. hakkındaki hükmün DÜZELTİLEREK, delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle sanık Y.. B.. hakkında verilen beraat hükmünün ise DOĞRUDAN ONANMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.