Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2013/13256 E. 2015/16354 K. 17.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13256
KARAR NO : 2015/16354
KARAR TARİHİ : 17.11.2015

Tebliğname No : 5 – 2013/268921
MAHKEMESİ : Korkuteli Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/04/2011
NUMARASI : 2010/264 Esas, 2011/116 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Temyiz dilekçesi üzerinde 24/05/2011 tarihinde temyiz defterine kaydının yapıldığı yazılmış ise de O yer Cumhuriyet Savcısının 23/05/2011 tarihinde UYAP sistemi üzerinden e-imza ile gönderdiği temyiz talebinin süresinde olduğu gözetilerek tebliğnamedeki temyiz isteminin reddine dair düşünceye iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
01/06/2005 tarihinden sonra işlenen suçlarda TCK’nın 241. maddesindeki açık düzenlemeye göre süreklilik şartının aranmadığı, suçun kazanç karşılığı ödünç paranın verildiği anda oluştuğu ve bir suç işleme kararının icrası kapsamında farklı kişilere değişik zamanlarda birden fazla ödünç para verilmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, tefecilik suçunu değişik zamanlarda birden fazla kişiye karşı işlediği kabul edilmesine karşın sanık hakkında TCK’nın 43. maddesinin uygulanmaması,
Kabule göre de;
TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca, erteleme sonucu belirlenecek denetim süresinin alt sınırının, mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağı gözetilmeksizin, denetim süresinin eksik belirlenmesi,
TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca, mahkum olduğu hapis cezası ertelenen sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluğuna hükmolunamayacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, O yer Cumhuriyet Savcısının, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.