YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13180
KARAR NO : 2015/15649
KARAR TARİHİ : 27.10.2015
Tebliğname No : 5 – 2012/316763
MAHKEMESİ : Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2012/329 Esas, 2012/369 Karar
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Aşamalarda psikolojik tedavi gördüğünü, sık sık nöbet geçirdiğini savunan sanığın rahatsızlığının Aliağa Devlet Hastanesi Psikiyatri servisinden sorulup, varsa suç tarihini kapsar şekilde tedavi evrakları getirtilerek TCK’nın 32. maddesi gereğince akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığı konusunda CMK 74. maddesine göre rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 2010/4-71 Esas, 2010/76 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, suç tarihi itibarı ile adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların yasal engel teşkil etmeyeceği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/09/2008 gün ve 2006/408 Esas, 2008/237 sayılı Kararının, 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile değişik CMK’nın 231/8. fıkrasındaki düzenlemeden önce verildiği nazara alındığında, CMK’nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin “…daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği ve yeniden suç işlediği anlaşılmakla…” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
TCK’nın 62. maddesinde varlığı halinde fail yararına cezayı hafifletecek takdiri nedenlere ilişkin olarak “..geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi..” biçiminde yol gösterici nitelikte sayılan hususlara göre değerlendirme yapılması gerekirken, hangi
somut veri ve olgulara dayanıldığı da gösterilmeksizin “..olumlu kanaat hasıl olmadığından..” şeklindeki dosya içeriğine uygun düşmeyen ve yasal olmayan gerekçeyle anılan maddenin uygulanmaması,
TCK’nın 61/8. maddesi uyarınca adli para cezasının hesabında artırım ve indirimlerin gün esası üzerinden yapılmaması ve 3 ay olarak belirlenen adli para cezasının TCK’nın 52. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL’den paraya çevrilmesi sırasında hesap hatası sonucu 1.800 TL yerine 2.700 TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
Yüklenen suçu TCK’nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanmasının yasaklanmasına karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 28/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.