YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13074
KARAR NO : 2015/15646
KARAR TARİHİ : 27.10.2015
Tebliğname No : 4 – 2011/373682
MAHKEMESİ : İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/06/2011
NUMARASI : 2011/121 Esas, 2011/182 Karar
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
CMK’nın 231/6. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşulunun gerçekleşmesi için, suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesinin gerektiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da zararın tespitinde kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiğinin kabulü karşısında, alacak davasının zamanaşımı süresi içerisinde hukuk mahkemelerinde ileri sürebileceği hususu da gözetildiğinde, ne şekilde maddi nitelikte bir zararının oluştuğu gösterilmeden ve CMK’nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar da değerlendirilmeden, cezası ertelenen sanık hakkında “…mağdurun zararını ödemediği anlaşıldığından…” şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK’nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 28/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.