YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12413
KARAR NO : 2015/15566
KARAR TARİHİ : 26.10.2015
Tebliğname No : 4 – 2011/319617
MAHKEMESİ : Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/10/2010
NUMARASI : 2010/235 Esas, 2010/338 Karar
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Anayasanın 141/3, CMK’nın 34/1, 230/1 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının sanığı, katılanı, Cumhuriyet Savcısını ve herkesi tatmin edecek, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması gerektiği nazara alınarak, Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimi yapması ve bu açılardan mantıksal ve hukuksal bütünlüğün sağlanması için kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak kurulacak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan kanaat, sanıkların suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ve bunun nitelendirilmesinin yapılması gerektiği halde, yazılı şekilde gerekçeden yoksun olarak hüküm kurulması ve gerekçe kısmında dava konusu somut olayla ilgisi bulunmayan Gömeç Bölge Trafik Amirliği bünyesinde polis memuru olarak görevli sanıklar Mesut Kahraman, Bülent Demirkol ve Suat ‘e ilişkin icbar suretiyle irtikap suçundan açılan davadan bahsedilmek suretiyle de çelişkiye neden olunması,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK’nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCK’nın 7/2. madde-fıkrasındaki “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.