YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11217
KARAR NO : 2015/15043
KARAR TARİHİ : 13.10.2015
Tebliğname No : 5 – 2012/275047
MAHKEMESİ : Yalova 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/01/2012
NUMARASI : 2011/663 Esas, 2012/53 Karar
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yalova Çiftlikköy .. köyü muhtarı ve ihtiyar heyeti üyesi olan sanıkların, köy minibüsünde şoför olarak çalışan Coşkun ait sigorta primlerini yatırmamak suretiyle köy tüzel kişiliği yönünden toplam 201.171 TL kamusal zarara sebebiyet vererek görevi kötüye kullanma suçunu işledikleri iddia edilen olayda; görevi kötüye kullanma suçunun düzenlendiği TCK’nın 257. maddesi genel, tali ve tamamlayıcı bir hüküm olup kanunda ayrıca suç olarak tanımlanan haller dışında görevin gereklerine aykırı hareket etmek suretiyle kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olunması ya da kişilere haksız bir menfaat sağlanması ile oluşacağı gözetildiğinde; sanıkların eyleminin 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 8. maddesine aykırılık teşkil ettiği, bu eylemin yaptırımının ise aynı Kanunun 102. maddesi gereğince idari para cezasını gerektirdiği ve anılan maddenin 7. fıkrası uyarınca henüz 10 yıllık zamanaşımı süresinin gerçekleşmediğinin anlaşılması karşısında; 5510 sayılı Kanunun 102/son maddesi yollamasıyla 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 2. maddesine göre Kanunun karşılığında idari yaptırım uygulanmasını öngördüğü haksızlığın kabahat olduğu ve aynı Kanunun 24. maddesine göre fiilin kabahat oluşturduğunun anlaşılması halinde mahkeme tarafından sanıklar hakkında idari yaptırım kararı verilmesi gerektiği, bu nedenle dosya içerisinde bulunan S.S.K’nın 2007 tarihli raporu da göz önüne alınarak idari para cezalarının uygulanıp uygulanmadığının araştırılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.