Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2023/9761 E. 2023/11780 K. 02.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/9761
KARAR NO : 2023/11780
KARAR TARİHİ : 02.11.2023

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2023/272 D.İş – 268
SAYISI : KIT/2023-1139
HÜKÜM/KARAR : Davanın kısmen kabulü

Taraflar arasındaki sigorta tahkim yargılaması sonunda, Uyuşmazlık Hakem Heyetince davanın kabulüne, 197.618,37 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Karara davalı vekili tarafından itiraz edilmesi üzerine, İtiraz Hakem Heyetince davalının vekalet ücretine yönelik itirazının kabulüne, diğer itirazlarının reddine karar verilerek hakem heyeti kararı vekalet ücreti yönünden düzeltilmiş, kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 04.11.2021 gün, 2021/5077 Esas, 8524 Karar sayılı ilamı ile davalı yararına bozulmuştur. Bozma ilamından sonra yapılan yargılamada itiraz hakem heyetince davalının itirazının kısmen kabulü ile hakem heyeti kararının kaldırılarak davanın kısmen kabulü ile 72.535,03 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin 125.083,34 TL maddi tazminatın reddine karar verilmiştir.

… kararı davacı vekili ve davalı vekilince temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:

28.02.2023 tarihli ve 32118 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Sigortacılık Kanunu’nun 30 uncu Maddesinin On İkinci ve On Beşinci Fıkralarında Yer Alan Parasal Sınırların Artırılmasına İlişkin Tebliğde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ gereğince, tebliğin yürürlüğe girdiği 28.02.2023 tarihinden itibaren verilen … kararları bakımından geçerli olmak üzere; tebliğin 2. maddesi “…Sigorta Tahkim Komisyonuna yapılan iki yüz otuz sekiz bin yedi yüz otuz Türk Lirasının üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında itiraz üzerine verilen hakem kararları için temyize gidilebilir…” şeklinde düzenlenmiştir.

Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.

Davacı ve davalı tarafından temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırının altında kalmakla davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin ayrı ayrı reddine karar vermek gerekmiştir.

KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz dilekçelerinin miktardan REDDİNE,

Peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya ve davacıya iadesine,

02.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.