Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2021/41 E. 2022/15264 K. 23.11.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/41
KARAR NO : 2022/15264
KARAR TARİHİ : 23.11.2022

Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Saray(Tekirdağ) Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda, yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün davalı vekili tarafından verilen dilekçe ile istinaf edilmesi üzerine istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın temyizi davalı vekili tarafından istenilmekle, dosyadaki kağıtlar okundu gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili; kuruluşlarına ait tesislerin orman sayılan alanlara rastlaması halinde, üzerinde enerji nakil hattı geçirilen ormanlık alanlar için 6831 Sayılı Orman Kanunu’nun 17. Maddesi gereğince 49 yıl müddetle izin ve irtifak hakkı kullanıldığını ve bedellerinin, Orman Kanunu’nun 17. ve 18. Maddesi gereği çıkartılan yönetmelik ve 04/04/2002 Tarihli protokol gereği ödendiğini, davaya konu 154 kv Kıyıköy-Çerkezköy Brş.N-Kıyıköy RES. TM Enerji Nakil hattının orman sayılan alana isabet eden 33.650,94 m2 kısmı için davalı idare ile aralarında protokol gereği ödenecek ücretlerin ağaçlandırma bedeli, arazi izin bedeli, orman köylüleri kalkındırma geliri, ağaçlandırma ve erozyon geliri olarak belirlendiğini, ancak davalı idare tarafından bu gelir kalemlerine ek olarak gerek yönetmelikte gerek Orman Kanunu’nunda ve gerekse taahhüt senedinde yer almayan ilave ağaçlandırma bedeli adı altında fahiş bir alacak kaleminin kurumlarından talep ve tahsil edildiğini, bu bedellerden sadece arazi izin bedelinin izin süresince her yıl ödendiğini, diğer bedellerin ise sadece bir defaya mahsus olmak üzere izin başlangıcında ödendiğini, ilave ağaçlandırma bedelinin Orman Müdürlüğü’nün ekte sunulan yazısında belirtildiği üzere, rüzgar enerji santrali, biokütle enerji santrali, termik santral yapımı için üretim tesisine ilişkin izinlere konu edildiği takdirde alınan bedeller olduğunu, davacı kuruluşca üretim değil iletim faaliyeti ve tesisi yapıldığını, ilave ağaçlandırma bedelinin iletim tesisi ile hiçbir ilgisinin olmadığını, kurumlarının ana statüsü ve mevzuat gereği üretimin mütemmim cüzü niteliğinde olan iletim tesisi yapmalarının mümkün olmadığını, Orman Kanunu’un 17. ve 18. maddelerinde izin sahibinin ödeyeceği kalemlerin sayıldığını, bu bedeller arasında ilave ağaçlandırma bedelinin olmadığını, davalı idareye itirazlarının kabul görmemesi üzerine ihtizari kayıtla ödeme yaptıklarını belirterek davacının davalı idareye ilave ağaçlandırma bedeli borcunun bulunmadığının tespiti, ihtizari kayıtla ödenen 220.642,07 TL’lik ilave ağaçlandırma bedelinin 16/01/2015 Tarihi’nden itibaren 6183 Sayılı Yasa kapsamında işleyecek kamu alacaklarına uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın kabulüne karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK’nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 23/11/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.