Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2021/2761 E. 2021/1815 K. 26.05.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/2761
KARAR NO : 2021/1815
KARAR TARİHİ : 26.05.2021

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Davacılar … tarafından, davalı …Ş. aleyhine verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine hakem heyetince yapılan yargılama sonunda; itiraz hakem heyetinin 01.11.2017 tarih 2017/İHK-4341 sayılı itirazın kısmen kabulüne dair kararın davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 19.06.2020 tarih, 2019/4-2019/1 sayılı kararı ile 5684 Sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesi ile kurulan sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetinin Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra itiraz üzerine verilen kararlarının temyiz kanun yoluna tabi olduğu kararlaştırıldığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi’nin 29.01.2020 tarihli 2018/209 Esas-2020/110 sayılı kararının kaldırılarak davalı vekilinin Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesi gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
3-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde özetle; 12/06/2013 tarihinde davalı … nezdinde sigortalı 10 U 5338 plakalı araç ile müvekkilinin sevk ve idaresindeki 10 ACF 27 plakalı araç arasında gerçekleşen trafik kazası nedeni ile yaralanan müvekkilinin %5 oranında malul kaldığını, davalı şirketten ödeme aldıklarını, bu ödemenin müvekkilinin zararını giderecek ölçüde olmadığını, şimdilik 5.000 TL iş göremezlik tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile talep etmiş, davacılar ıslah dilekçesi ile talebini toplam 104.103,97 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince; başvurunun kabulü ile 104.103,97 TL tazminatın 30/12/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak başvuru sahibine ödenmesine, karar verilmiş karara karşı davalı vekilince itiraz edilmiş, İtiraz Hakem Heyeti, davalı vekilinin itirazının reddine, karar vermiş bu Kararına karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Hakem Heyeti tarafından, başvurunun kabulü ile 104.103,97 TL tutarın 30/12/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı … şirketinden alınarak başvuru sahibine ödenmesine karar verilmiş ve kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına toplam 11.078,32 TL vekalet ücretine hükmedilmiştir. Davalı vekili tarafından, davacı taraf için hükmedilen vekalet ücreti de itiraza konu edilmiş, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti tarafından, davalının vekalet ücretine ilişkin itirazının reddine karar verilmiştir.
Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin (17) numaralı fıkrası 19/01/2016 tarihli ve 29598 Resmi Gazetede yayımlanarak Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik 16. maddesinin 13. fıkrası uyarınca yürürlüğe giren “Tarafların avukat ile temsil edildiği hallerde, taraflar aleyhine hükmedilecek vekâlet ücreti, her iki taraf için de Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesinde (AAÜT) yer alan asliye mahkemelerinde görülen işler için hesaplanan vekâlet ücretinin beşte biridir.” şeklinde düzenleme getirilmiştir. Heyetçe verilen 22/09/2017 tarihli kararda davacı lehine hükmedilecek vekalet ücreti için Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik 16. maddesinin (13) numaralı fıkrasının uygulanması gerektiği gözönüne alınarak AAÜT’nin 13. maddesi gereğince hesaplanan 12.193 TL vekalet ücretinin asgari ücretin altında kalmamak koşuluyla 1/5’i oranında vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken tam nispi vekalet ücretine hükmedilmesi bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK’nın 370/2. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi’nin 29.01.2020 tarihli 2018/209 Esas-2020/110 sayılı ilamının yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle KALDIRILMASINA, (3) no’lu bentte gösterilen nedenle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararının, hüküm fıkrasının 4 numaralı bendinde yer alan “..11.078,32 TL ibaresinin çıkarılarak, yerine “…2.215 TL” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 26/05/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.