YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/27452
KARAR NO : 2022/11185
KARAR TARİHİ : 29.09.2022
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Bayındır Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasında verilen davanın kabulüne ilişkin hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf isteminin esastan reddine ilişkin kararın, süresi içinde davalı …Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, 21.04.2012 tarihinde davalıların sürücüsü, işleteni ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın davacının kullandığı motosiklete çarpması nedeniyle müvekkilinin yaralandığını beyanla, geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı için 10.000,00 TL, motosiklet hasarı için 1.500,00 TL’nin tüm davalılardan, 30.000,00 TL manevi tazminatın davalı sürücü ve işletenden yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 180.624,71 TL’ye artırmıştır.
Davalı …Ş. vekili, kusur ve zararın ispatlanması gerektiğini, ibra nedeniyle borcun sona erdiğini beyanla, davanın reddini istemiştir.
Davalı … vekili, kusur ve zararın ispatlanması gerektiğini, fahiş manevi tazminat talep edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı …, davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; davacının talebinin kısmen kabulüne, 169.602,38 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi kanaatine varıldığı, motosiklet hasarı nedeniyle davalı … tarafından 01.06.2012 tarihinde 1.580,75 TL ödendiğinden bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar vermek gerektiği, davacının manevi zarara uğradığı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile 169.602,38 TL maddi tazminatın davalı sürücü ve işleten yönünden kaza tarihinden, davalı … yönünden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, 14.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalı sürücü ve işletenden tahsiline karar verilmiş; karara karşı davalı …Ş. vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince; davalı …Ş. vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı,davalı …Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı taraf dava dilekçesi ile cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemiş, 15.03.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 180.624,71 TL’ye arttırmıştır. Yargılama devam ederken davacı ile davalı arasında 24.11.2014 tarihli ibraname düzenlenmiştir. İbranameye göre alacağın fer’ileri dahil toplam 22.750,00 TL’nin ödenmesi halinde davanın feragat ile sonuçlandırılacağı ve belirtilen ödeme yapıldıktan sonra davalı … şirketinin başkaca bir sorumluluğunun kalmayacağının kararlaştırıldığı ve kararlaştırılan şekilde davalı … tarafından 01.12.2014 tarihinde toplam 22.750,00 TL ödeme yapıldığı anlaşılmıştır. Her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesince; davalı … tarafından yapılan ödemenin yetersiz olduğu, yargılama sırasında alınan bilirkişi raporuna göre davacıların maddi zararları toplamının 201.192,15 TL olduğu ve 2918 Sayılı Kanun’un 111/2. maddesi gereğince davanın kabulüne karar verilmesi gerektiği belirtilerek davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ise de, yargılama sırasında tarafların 24.11.2014 tarihli ibraname düzenledikleri ve ödemenin borcu sona erdiren sebeplerden olduğu, bu kapsamda davalı … tarafından ödeme yapıldığı anlaşıldığından, yazılı gerekçelerle mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
2-Bozma neden ve şekline göre; davalı …Ş. vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle; davalı …Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 373/1. maddesi gereğince KALDIRILMASINA ve İlk Derece Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle bozma neden ve şekline göre davalı …Ş. vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı …Ş.’ye geri verilmesine 29.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.