Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2021/25557 E. 2022/14084 K. 08.11.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/25557
KARAR NO : 2022/14084
KARAR TARİHİ : 08.11.2022

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Aksaray 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı, davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davacı ve davalı vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen, taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Davacı vekili, davalı ile müvekkili arasında köy yoluna taş döşenmesi sırasında kavga çıktığını ve kavga esnasında davalının parke taşıyla müvekkilinin kafasına vurması sonucu yaralanmanın gerçekleştiğini, ceza yargılaması sonucunda davalının kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verildiğini, yaralanmaya bağlı olarak müvekkilinin tedavi gideri yaptığı ve iş gücü kaybına uğradığından bahisle şimdilik 100,00 TL maddi ve 75.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Yargılama sırasında maddi tazminat istemini 122.209,03 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacının saldırısını engelleme ve kendini savunma amacıyla davacıya yumruk attığını ve bundan sonra davacının kafasını parke taşına çarparak işitme kaybına uğradığını, davacının müvekkiline önce küfür ettiğini dolayısıyla her ne kadar ceza davasında değerlendirilmese dahi meşru müdafaa hükümlerinin uygulanmasını talep ettiklerini, müvekkilinin olay sırasında davacının hem hakaretine hem de saldırısına maruz kaldığından kusur indirimi yapılması gerektiğini, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin yerinde olmadığını, zira davacının olaydan sonra Sütaş firmasında çalışmaya başladığını, davacıda herhangi bir uzuv kaybı sebebiyle maluliyet meydana gelip gelmediğinin araştırılması gerektiğini ileri sürerek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince iddia, savunma, toplanan deliller ve yapılan yargılama sonucunda; davanın maddi tazminat talebi yönünden kabulü ile 2.358,99 TL geçici işgöremezlik tazminatı ve 119.850,04 TL sürekli işgöremezlik tazminatı olmak üzere toplam 122.209,03 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 06/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 35.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 06/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya yönelik talebin reddine karar verilmiş, taraf vekilleri karara karşı istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince taraf vekillerinin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiş, davalı vekili bu kez kararı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davalı vekilinin yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK’nın 373. maddesi uyarınca dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 8.054,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 08/11/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.