YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/14694
KARAR NO : 2023/4007
KARAR TARİHİ : 20.03.2023
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2019/70 Esas 2020/1183 Karar
HÜKÜM/KARAR : Esastan kabulüne
İLK DERECE MAHKEMESİ : Niğde 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2015/872 Esas 2018/690 Karar
Taraflar arasındaki zorunlu mali mesuliyet sigorta sözleşmesinden kaynaklanan kendi sigortalısına rücu istemli tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; 01.01.2013 tarihinde müvekkili sigorta şirketinin Zorunlu Mali Mesuliyet Sigortacısı olduğu, davalının da sürücü ve maliki olduğu aracın karıştığı tek taraflı trafik kazasında sigortalı araç sürücüsü davalının alkollü araç kullanması ve kazanın bu nedenle oluşması nedeniyle dava dışı zarar görene 27.08.2014 tarihinde ödenen 151.276,56 TL iş göremezlik tazminatının ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; talebin zamanaşımına uğradığını, alkollü olmasının rücu için yeterli olmadığını, kazanın salt alkolün etkisi ile meydana gelmiş olması gerektiğini, kusur ve maluliyet oranına itiraz etmekle birlikte hatır taşıması söz konusu olduğundan hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini, ayrıca zarar görenin zararının artmasında emniyet kemeri takmamasının etkili olduğunu ve alkollü olduğunu bildiği sürücünün aracına binmek nedeniyle müterafik kusur indirimi yapılması gerektiğini, gerçek zarar miktarının istenebileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayılı belirtilen kararıyla; toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporlarına göre, davacı tarafından kazanın salt alkolün etkisi ile oluştuğu ispatlanamadığından davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; mahkemece verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, eksik inceleme ve değerlendirme nedeniyle davanın reddine karar verildiğini, kaza tespit tutanağında davalının kaza esnasında 113 promil alkollü olduğunun tespit edildiğini, kaza tespit tutanağı resmi bir belge olup tutanakta yer alan alkol oranına göre bir bilirkişi incelemesi yapılması gerekirken aksi yönde kazanın salt alkolün etkisi ile oluştuğunun ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğunu, yine Yargıtay’ın birçok kararında da 1,00 promilden yüksek olarak saptanan alkol düzeyinin sürücünün güvenli sürüş yeteneğini kaybettireceğini belirttiğini, belirtildiği gibi davalı araç sürücüsünün 1,13 promil alkollü ve emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek halde olmasına rağmen araç kullandığını, kazanın alkolün etkisiyle meydana gelmiş olması sebebiyle davalı tarafın müvekkili şirketçe ödenen tazminattan sorumlu olduğunu bu nedenlerle usul ve yasaya aykırı bulunan mahkemece verilen davanın reddi kararının kaldırılarak işbu davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı vekilinin istinaf taleplerinin, makine yüksek mühendisi, nöroloji uzmanı ve nitelikli hesap uzmanı bilirkişiden oluşan heyetten alınan rapor ile kazanın meydana gelmesini etkileyecek başkaca herhangi bir dış etken tespit edilmediği, kazanın sürücünün 1,13 promil alkollü olmasından kaynaklandığı, meydana gelen kazanın münhasıran alkolün etkisiyle oluştuğu kanaati bildirildiğinden kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, 151.276,56 TL tazminatın 27.08.2014 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; alkollü olduğu iddiasının ispat edilmediğini, Bölge Adliye Mahkemesince alınan bilirkişi raporunun uzmanlıktan ve bilimsellikten uzak olduğunu, kazanın münhasıran alkolün etkisi ile olup olmadığı kararının mahkemeye bırakılması gerektiğini, Adli Tıp Kurumu raporuna neden itibar edilmediğinin belirtilmeden yeni bir rapor alınmasının hatalı olduğunu ve alınan rapor ile Adli Tıp Kurumu raporu arasında çelişki bulunduğundan bu çelişki giderilmeden karar verilmesinin de hatalı olduğunu, sadece kandaki alkol oranına bakarak kazanın münhasıran alkolün etkisi ile olduğunun kabul edilemeyeceğini, tanık beyanlarında, müvekkilinde kazanın ardından alkol etkisinin görülmediği, kazanın bulunduğu yerdeki kavşakta mühendislik hatası bulunduğu ve daha önce pek çok kez bu kavşakta kaza olduğu, kazanın olduğu gün, yerlerin buzlu olduğu ve aracın kayması sonucu yoldan çıktığının anlaşıldığını, bu hususların değerlendirilmediği, zarar görenin araca alkollü olduğunu bilmesine rağmen bindiğini, emniyet kemeri takmadığını, zararın ortaya çıkmasına kusurlu davranışlarının dikkate alınmadığını, hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini, 3. şahsa ödemesi gerekli miktardan daha fazla ödeme yapan sigorta şirketinin ödemesi gereken rakamı aşan miktarı sigortalısından isteyemeyeceğini, belirttiği indirimlerin yapılarak talepte bulunulabileceğini, ve re’sen görülecek sebeblerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe:
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu, davalının da maliki ve sürücüsü olduğu aracın karıştığı tek taraflı trafik kazasında araç içindeki yolcunun malul olması sebebiyle zorunlu mali mesuliyet sigortacısının ödediği iş göremezlik tazminatının sigortalı araç sürücüsünün alkollü olması sebebiyle rücu edilip edilemeyeceğine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 369, 370 ve 371 inci maddeleri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 49, 50, 51, 52, 54, 56 ve 72 nci maddeleri, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 85 ve 90 ıncı maddeleri, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 1301 inci maddesi, Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Mesuliyet Sigortası Genel Şartları.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere ve Bölge Adliye Mahkemesince alınan ve karara dayanak yapılan bilirkişi raporunun hüküm kurmaya ve denetime elverişli olmasına göre karar usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalıya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine
20.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.