YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/14525
KARAR NO : 2021/2504
KARAR TARİHİ : 07.06.2021
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
Davacı … vekili Av. … tarafından, davalılar …, … Sigorta A.Ş ve … aleyhine 14.11.2014 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılan sonunda; maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen 26.04.2018 günlü kararına karşı davacı vekili, davalı … vekili ve davalı … …’nın istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede; davalı … ve davalı … …’nın tüm istinaf istemlerinin reddine, davacı vekilinin maddi tazminata ilişkin istinaf isteminin reddine, davacı vekilinin manevi tazminata ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak HMK 353/1-b-2 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında hüküm oluşturulmak suretiyle manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince verilen 28.10.2020 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı … … vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların malik, sürücü ve trafik sigortacısı olduğu aracın 23/11/2013 tarihinde davacının sevk ve idaresindeki motosiklete çarparak davacının yaralanmasına sebep olduğunu, davalı sürücünün tam kusurlu olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmka kaydıyla iş göremezlik zararı olarak 1.000,00 TL maddi tazminatın ve 30.000,00 TL manevi tazminatın (sigorta şirketinin poliçe limiti ve maddi tazminattan sorumlu olduğu belirtilerek) kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş; 06/02/2017 günlü ıslah dilekçesiyle maddi tazminat istemini 5.670,85 TL artırarak 6.670,85 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı …, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile 6.670,85 TL iş göremezlik tazminatının davalılar İbrahim ve Atilla’dan kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, davalı … yönünden dava tarihi olan 14/11/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte (davalı … poliçe limiti ile sorumlu olmak üzere) tahsiline, 7.000,00 TL manevi tazminatın davalılar … ve …’dan kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiş; davacı vekili, davalı … ve davalı … tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince, davalı … ve davalı …’in tüm istinaf istemlerinin reddine, davacı vekilinin maddi tazminata yönelik istinaf isteminin esastan reddine, davacı vekilinin manevi tazminata yönelik istinaf isteminin kısmen kabulü ile Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2015/343 Esas, 2018/572 sayılı kararının kaldırılması ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b.2 hükmü uyarınca yeniden hüküm kurulmak suretiyle 6.670,85 TL işgöremezlik tazminatının davalılar … ve …’dan kaza tarihinden, davalı … yönünden dava tarihi olan 14/11/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline (davalı şigorta şirketinin poliçe limiti ile sorumlu tutulmasına), 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılar İbrahim ve Atilla’dan kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; bölge adliye mahkemesi kararı davalı … vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL dir. HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 72.070,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir.
Eldeki davada kabul edilen 16.670,85 TL bakımından temyize konu edilen miktar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı … bakımından hükmedilen miktar itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin nitelikte olduğundan davalı … vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı … … vekilinin temyiz dilekçesinin HMK’nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı … …’ya geri verilmesine 07/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.