Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2021/1054 E. 2021/3087 K. 15.06.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/1054
KARAR NO : 2021/3087
KARAR TARİHİ : 15.06.2021

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Bursa 8. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki İlk Derece Mahkemesinde görülen haksız eylem nedeniyle maddi tazminat davasında verilen davanın davalı … yönünden reddine, davalı … yönünden kısmen kabulüne ilişkin hüküm hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; esas yönünden istinaf isteminin reddine ilişkin kararın, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
-K A R A R-

Davacılar vekili; davalıların, müvekkillerinin ikamet ettiği taşınmaza bitişik konumda bulunan inşaat halindeki binanın yüklenicisi olduklarını, 09/04/2015 tarihinde davalıların inşa ettiği binaya giren hırsızın, üst katına çıkarak bitişik konumdaki müvekkillerinin evinin bulunduğu binaya girmek suretiyle müvekkillerine ait 10.500,00 TL para ile 2.000,00 TL değerinde ziynet eşyasını çaldığını, davalı tarafça inşaatın yapımında gerekli güvenlik önlemlerinin alınmaması sebebiyle müvekkillerinin maddi zarara uğradığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 12.500,00 TL maddi zararın 09.04.2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili; müvekkillerinden …’un davacıların oturduğu apartmanın yanındaki inşaat ile hiçbir ilgisinin olmadığını, müvekkili …’un ise davacıların oturduğu apartmanın yanında inşaat yaptırdığını, ancak dava konusu olayın meydana gelmesinde müvekkilinin kusurunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davalı … yönünden davanın reddine, davalı … yönünden davanın kısmen kabulü ile 1.274,00 TL maddi zararın 09/04/2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile davalılardan …’tan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; karara karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince, davacılar vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2021 yılı için 78.630,00 TL’dir.
Somut olayda; davacılar vekili, dava dilekçesinde fazlaya ilişkin hakları saklı tutarak müvekkillerine ait 10.500,00 TL nakit para ve 2.000,00 TL ziynet eşyasının çalınması nedeniyle uğranılan toplam 12.500,00 TL zarar-ziyan bedelinin davalılardan tahsilini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesince alınan 18/07/2016 tarihli bilirkişi raporunda, davacıların beyanına göre talep edilen iki adet 14 ayar taşlı yüzük, bir çift 14 ayar ay yıldız şeklinde küpe ve bir adet çeyrek altından oluşan ziynet eşyalarının toplam değeri 1.960,00 TL olarak hesaplanmıştır. Dava dilekçesi ve 18/07/2016 tarihli bilirkişi raporuna göre, davacıların çalındığını iddia ettikleri nakit para ve ziynet eşyalarının toplam miktarının belirli olması nedeniyle reddedilen maddi tazminat talebinin miktarı bakımından Bölge Adliye Mahkemesi kararı, tarihi itibariyle 78.630,00 TL’yi geçmediğinden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01/06/1990 tarih ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar yönünden reddedilen maddi tazminat talebinin miktarı bakımından Bölge Adliye Mahkemesi kararının tarihi itibariyle kesin olması nedeni ile davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 15/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.