YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/464
KARAR NO : 2020/2979
KARAR TARİHİ : 24.09.2020

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar … ve diğerleri vekili Avuka… tarafından, davalılar … ve … aleyhine 04/10/2013 gününde verilen dilekçe ile taksirle yaralamaya neden olma eyleminden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/11/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Gerekçeli karar başlığında dava tarihi 04/10/2013 olarak yazılması gerekirken, 02/03/2017 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazası sonucu yaralanma eyleminden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece,davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm,davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalı …’ün araç maliki, diğer davalı …’in sürücüsü olduğu kamyonet ile Birecik-Nizip karayolunda bulunan Shell petrol istasyonundan yolun karşı tarafında bulunan dinlenme tesisine geçmek istediğini, üç şeritli bölünmüş yolun üçüncü şeridine geldiği sırada karşı istikametten yolda seyir halinde olan davacı …’ın sevk ve idaresindeki motosikletin ön tekeri ile farına çarpması sonucunda adı geçen davacı vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığını, cismani zarar nedeniyle oluşan manevi zararlarının davalılardan tahsili talebinde bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, 27/02/2014 tarihinde verilen ilk kararla davanın kabulüne karar verilmiş, kararı sadece davalı araç sürücüsü …’in temyiz etmesi üzerine, Yargıtay 17.Hukuk Dairesi tarafından 06/12/2016 gün, 2014/14121 esas ve 2016/11199 karar sayılı ilam ile yaralanan davacı …’in yaralanma şekli, özür oranı dikkate alındığında, davacılar için hükmedilen manevi tazminat miktarlarının çok fazla olduğu, mahkemece makul ölçüde manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir. Mahkemece, bozma ilamına uyulmuş, ancak her iki davalı yönünden de davanın kısmen kabulüne karar verilerek hüküm kurulmuştur.
Dosya kapsamından; mahkemece verilen 27/02/2014 tarihli ilk kararı davalı …’ün temyiz etmemesi üzerine adı geçen davalı bakımından ilk kararın kesinleşmiş olduğu anlaşılmaktadır. Şu halde mahkemece, adı geçen davalı bakımından yeniden hüküm tesisi usul ve yasaya uygun görülmemiş, kararın bu nedenle davacılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no’lu bentte açıklanan sebeplerle davacılar yararına BOZULMASINA, davacıların diğer temyiz itirazlarının (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.