Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2020/3114 E. 2021/351 K. 01.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/3114
KARAR NO : 2021/351
KARAR TARİHİ : 01.02.2021

MAHKEMESİ : Antalya 11. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … vekili Avukat …tarafından, davalı … aleyhine 08/02/2017 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne dair verilen 28/12/2018 günlü karara karşı davacı vekili ve davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, Antalya 11. Asliye Hukuk Mahkemesi 2017/206 esas 2018/437 karar sayılı kararının HMK’nın 353/1-b.2 maddesi uyarınca kaldırılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/02/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Eksik yatırılan temyiz harç ve giderleri yönünden 6100 sayılı HMK 366. maddede yapılan yollama nedeniyle HMK 344/1 ve 346/2. maddeleri hükümlerinin temyizde de kıyasen uygulanması gerekir. 344. maddenin sonucu olarak; temyiz dilekçesi verilirken, temyiz kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderlerin ödenmesi gerekli olup bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususunun başvurana yazılı olarak bildirilmesi, verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkemece başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verilmesi gerekir. Temyizde de kıyasen uygulanması gereken 05/01/1949 tarihli ve 1944/2 Esas, 1949/1 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’na göre yetki temyize konu kararı veren mahkemeye ait olduğundan Yargıtayca bu karar verilemez. Mahkemece verilecek bu karara karşı temyiz yoluna başvurulması hâlinde, HMK’nın 346. maddesinin ikinci fıkrası hükmünün kıyas yoluyla uygulanması gerekir. Kıyas yoluyla uygulanacağı belirtilen bu maddenin sonucu olarak ise bu karara karşı tebliğ tarihinden itibaren bir hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilmesi mümkün olup temyiz yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece Yargıtaya gönderilecek, Yargıtay tarafından bu karar yerinde görülmezse ilk temyiz dilekçesine göre gerekli inceleme yapılacaktır.Dosyanın incelemesinde; davalı vekili tarafından 28/08/2020 günü dosyaya sunulan temyize cevap dilekçesinde bölge adliye mahkemesince hükmedilen manevi tazminat miktarının fahiş olduğu, yerel mahkeme kararının onanmasının talep edildiği anlaşılmakla 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 33.maddesinde belirtilen: “Hâkim, Türk hukukunu resen uygular” hükmü gereğince davalı vekilinin süresi içerisinde dosyaya sunduğu dilekçenin temyize başvuru olarak değerlendirilmesi kanaatine varılmış olup davalı vekili tarafından dosyaya yatırılan temyiz harç ve masraflarının olmadığı anlaşılmakla dosyadaki eskiliğin tamamlanması için bölge adliye mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklandığı şekilde davalı vekiline temyiz harç ve masraflarını tamamlaması için meşruhatlı davetiye çıkartılıp HMK 366. maddesi yollamasıyla 344. maddesindeki kanuni prosedürün yerine getirilmesi, harç tamamlanır ise sayman mutemed alındısı da eklenerek, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere dairemize gönderilmesi için dosyanın bölge adliye mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 01/02/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.