YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2654
KARAR NO : 2020/3415
KARAR TARİHİ : 14.10.2020
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar …. AŞ (… Gazetesi) ve … vekilleri Avukat … tarafından, davalılar … ve … Gazetecilik AŞ adına imtiyaz sahibi … aleyhine 12/03/2015 gününde verilen dilekçe ile basın yolu ile kişilik haklarına saldırı sebebi ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/10/2015 günlü kararın ve davacı …. AŞ vekili Avukat… tarafından verilen davadan feragat dilekçesi nedeni ile verilen 03/01/2017 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili ve davacı …. AŞ adına … vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosya kapsamından; davacı …’e gönderilen gerekçeli karar, ek karar ve temyiz dilekçelerinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi hükümlerine göre doğrudan mernis şerhi ile muhtara tebliğ edildiği; ancak bu tebligatların usulüne uygun olmadığı anlaşılmaktadır.
Tebligatın usulüne uygun olabilmesi için Tebligat Kanunu 10 ve 21. maddelerinin birlikte değerlendirilmesi gerekmektedir. Tebligat Kanunu 10. maddesinde bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin, bilinen en son adresi olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılacağı düzenlenmiştir. Tebligat Kanunu 21. maddesinde ise; (1) Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirilir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır. (2)Gösterilen adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatabın o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memurunun tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim edeceği ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnamenin gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırılacağı düzenlenmiştir.
Şu halde; davacı …’e gönderilen gerekçeli karar, ek karar ve davalıların temyiz dilekçeleri şartları oluşmadan Tebligat Kanunu 21/2 maddesi uyarınca tebliğ edilmiş olup bu tebligatlar geçerli değildir. Davacı asıla gerekçeli kararın, ek kararın ve temyiz dilekçelerinin, öncelikle bilinen son adresine tebliğe çıkartılması, bu tebligatın yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresinin farklı olması halinde öncelikle yine normal tebligat, bunun iadesi halinde “mernis adresi” şerhi verilerek tebligat çıkartılarak, usulüne uygun şekilde tebliğ sağlandıktan ve yasal temyiz süresi beklendikten sonra gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda açıklandığı şekilde işlem yapılıp, eksiklikler tamamlanarak temyiz süresi beklendikten sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya yeniden gönderilmesi için, dosyanın mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 14/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.