Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2020/2168 E. 2022/11993 K. 12.10.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2168
KARAR NO : 2022/11993
KARAR TARİHİ : 12.10.2022

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki yersiz ödemenin iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonunda; davanın reddine dair verilen kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı vekili, davalının davacı kuruma müracaat ederek engelli … için evde bakım hizmetinden yararlanma isteminde bulunduğunu, Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü Makamının 06/09/2013 günlü oluru ile, engelli … için davalıya 01/08/2013 gününden başlamak üzere bakım ücreti ödenmesinin uygun bulunduğunu, davalının 01/08/2013-01/02/2014 günleri arasında evde bakım ücretinden haksız yere yararlandığının tespit edildiğini, yapılan dosya incelemesi sonucunda 30/07/2006 gün ve 26244 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giden “Bakıma Muhtaç Özürlülerin Tespiti ve Bakım Hizmeti Esaslarının Belirlenmesine İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” hükümlerine uymadığı için bakım ücreti onayının 14/03/2014 tarihli olur ile iptal edildiğini, haksız olarak almış olduğu 4.417,07 TL ana para ve 11/04/2014 günlerine kadar hesaplanan 191,59 TL faiz olmak üzere toplam 4.608,66 TL borcunun ödenmesi konusunda davalıya idarece gönderilen yazıya rağmen ödeme yapılmadığını belirterek fazlaya ilişkin istem hakları saklı kalmak kaydıyla 4.417,07 TL asıl alacak, 191,59 TL faiz olmak üzere toplam 4.608,66 TL hazine alacağının, asıl alacak olan 4.417,07 TL’ sine hesaplanma günü olan 11/04/2014 gününden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili; dava konusu edilen ödemelerin tamamının davacı kurumca istenen evrakların hazırlanması sonucunda kendilerince tahakkuk ettirildiğini, hal böyleyken zamanında yardım edinme şartlarına haiz olan müvekkilinin herhangi bir yanlış beyanı olmadan değişmiş olan faydalanma şartları gerekçe gösterilerek davalı konuma sokulmasının doğru olmadığını beyanla açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, …’nin davaya konu raporuna göre % 88 bulunan özür durumunun değiştiğinin belgelenmediği, bu hususta bir inceleme yapılmadığı, salt alt kısımdaki hanede yer alan çelişkinin sonradan görülmesi ile yapılan yardımın geri istenmesinin Sosyal Devlet anlayışı ve yasalarla bağdaşmadığı, Döndü Saatçi’ nin bakım taahhüdüne aykırı bir davranışı da ileri sürülmemiş olmakla davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına, 12/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.