YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2710
KARAR NO : 2020/3221
KARAR TARİHİ : 06.10.2020
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve … aleyhine 25/09/2009 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/06/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan … tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazası nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan … tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, 16/10/2008 tarihinde davalı … yönetimindeki aracın sebebiyet verdiği kaza nedeniyle, davacı kurumda 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi itfaiye eri olarak görev yapan dava dışı …’in yaralandığını,… Devlet Hastanesinde yapılan tedavisi sonucunda tedavi gideri olarak 2,375,60 TL’nin davacı tarafça ödendiğini, davacı kurum çalışanının kazanın meydana gelmesinde hiçbir kusurunun bulunmadığını, yapılan tedavi giderlerinin davalılar tarafından tazmin edilmesi gerektiğini, belirterek uğradığı maddi zararların tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, bilirkişi raporu benimsenerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yargılamanın devamı sırasında 25/02/2011 tarihinde yürürlüğe giren ve 2918 sayılı Kanun’un 98.maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Kanun’un 59. maddesinde, “Trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın genel sağlık sigortalısı sayılanlar için belirlenen sağlık hizmeti geri ödeme usul ve esasları çerçevesinde Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”, Kanunun geçici 1.maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59’uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
Sigorta şirketinin, işleten ve sürücünün kanundan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Kanun ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır. 2918 sayılı Kanun’un 98. maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluğun dava dışı Sosyal Güvenlik Kurumu’na geçtiğinin kabulü gerekir. Buna karşın belgesiz tedavi giderlerinden sigorta şirketinin, işleten ve sürücünün sorumlulukları devam etmektedir.
Ayrıca Trafik Kazaları Nedeniyle İlgililere Sunulan Sağlık Hizmet Bedellerinin Tahsiline İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 4. maddesinin 1. bendinde yer alan “…Sağlık Uygulama Tebliğinde (SUT) yer alan hükümler doğrultusunda” ibaresinin Danıştay …. Dairesince 14/11/2013 tarihinde yürütmesinin durdurulmasına ve 16/03/2016 tarih, 2013/7713 esas ve 2016/1779 karar sayılı kararıyla da iptaline karar verilmiş, iptal edilen ibare yerine 31/12/2016 tarih ve 3. Mükerrer 29935 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan yönetmelik değişikliğiyle “..genel sağlık sigortalısı sayılanlar için belirlenen sağlık hizmeti geri ödeme usul ve esasları çerçevesinde..” ibaresine yer verilmiştir.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Kanun’un 98.maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden, yasal hasmın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması gerekir.
Şu halde mahkemece, yargılamanın devamı sırasında yürürlüğe giren 6111 sayılı Kanun’un 59. ve geçici 1. maddesi gereğince Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğuna geçen belgeli tedavi giderlerinin de dava konusu olduğu gözetilerek, yasal hasım durumuna gelen Sosyal Güvenlik Kurumu’nun usulüne uygun şekilde davaya dahil edilmesinin sağlanarak yargılamaya devam edilip sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.