Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2019/2416 E. 2021/1053 K. 08.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2416
KARAR NO : 2021/1053
KARAR TARİHİ : 08.03.2021

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

Davacılar … ve … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve … aleyhine 10/12/2016 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/07/2018 günlü karara karşı davacılar vekili ve davalılardan … vasisinin istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede; davalı … vasisinin istinaf başvurusunun reddine, davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, HMK’nın 353/1-b.2 maddesi gereğince yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/05/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili ve davalı … vasisi tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Davalılardan …’nin temyiz istemi yönünden:
Temyiz isteminde bulunan, vekaletnamesinde temyizden feragat yetkisi olan davalılardan … vekili Avukat …’nın 30/05/2019 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminden feragat ettiği anlaşılmakla feragat nedeniyle anılan davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalılardan …’ın temyiz istemi yönünden:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 362/1-a maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL’dir.
HMK’nın 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince, temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 58.800,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, bu yönde bir karar verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından temyiz sınırı davalının her bir davacıya yönelik temyizi bakımından ayrı ayrı belirlenecektir. Temyize konu edilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp davalılardan …’ın temyiz dilekçesinin HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılardan …’nin temyiz dilekçesinin REDDİNE, davalılardan …’ın temyiz dilekçesinin ise (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE ve davalı …’den peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.