YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/226
KARAR NO : 2021/4203
KARAR TARİHİ : 06.07.2021
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki yersiz ödemenin iadesi davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
Davacı vekili, davalının kuruma maddi koşullarının yetersiz olduğu gerekçesiyle engelli yakını için evde bakım ücreti talebinde bulunduğu, yapılan inceleme ile bakım ücreti ödenmesine bağlandığı, yapılan takipler sonucunda da adı geçen engellinin yönetmelik hükümlerine uymadığının anlaşıldığını belirterek davalının haksız yayalandığı bakım ücreti olan 2.863,33 hazine alacağının ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, Yasanın amacı muhtaç durumda bulunanlara sosyal yardımı yapmak olarak açıklanmış olup 2022 sayılı Yasanın 3. Maddesinde ” geçim şartının kalkması” hali bağlanan aylığın kesilmesi için kıstas olarak getirilmiştir. Ancak ödenen miktarın istirdadına dair düzenleme yapılmamıştır. Yaşam deneyleri ve günümüzün ekonomik koşullarına göre davalının kendisine ödenen muhtaçlık aylığını tüketerek elden çıkarmak zorunda kalan günü gününe ve güçlükle geçinen kimselerden olduğu, konuya ilişkin düzenlemenin yeterli ekonomik gücü olmayan ağır özürlü ailesinin yükünü azaltma amacı taşıdığı, ücretin tahsilinin engellinin bakım ve eğitimini daha da güçleştireceği, sosyal hayata katılımını olumsuz yönde etkileyeceği, davalının maaş artışını bilmediği yönündeki beyanın aksinin ispat edilemediği, artışa konu maaşın SGK’ya kayıtlı olup davacı tarafça bu hususun tespit edilebileceği, davalının kendisine bağlanan maaşın niteliği, eğitim ve yaşam koşulları nazara alındığında kanunları takip ve bildirimde bulunmamasının olağan hayat koşullarında kendisinden beklenemeyecek düzeyde olması, maaş bağlayan kurumun ilgili birimlerinin de takip yapmayarak bu ödemeye sebep olmaları dikkate alındığında somut olayda Adalet itibariyle açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, özellikle sosyal devlet ilkesi ve 2828 sayılı Kanuna 18/01/2017 tarihinde 6770 S.K./6. md ile eklenen Geçici 15. Madde ile; “Gerçeğe uygun olmayan belge ve sağlık kurulu raporu kullanımı nedeniyle yapılan ödemeler hariç olmak üzere, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar bu Kanunun ek 7 nci maddesi kapsamında fazla ve yersiz ödenen ve geri alınması gereken tutarlar ile bunlardan doğan faizler terkin olunur. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce bu kapsamda tahsil edilmiş olan tutarlar bakımından ilgili kişiler lehine hiçbir şekilde alacak hakkı doğmaz ve yapılmış olan tahsilatlar iade edilmez. Açılmış olan davalarda yargılama gideri ile vekâlet ücretine hükmolunmaz, hükmolunanlar tahsil edilmez.” şeklinde yeni bir düzenleme yapıldığı ve söz konusu düzenlemenin karar tarihinden sonra yürürlüğe girdiği anlaşılmaktadır. Dava konusu gelir artışı nedeni ile yersiz ödenen evde bakım ücretinin davalıdan tahsiline yönelik davanın reddine dair kararın sonucu itibariyle doğru bulunmasına göre davacının yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 06/07/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.