Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2019/2214 E. 2019/4007 K. 18.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2214
KARAR NO : 2019/4007
KARAR TARİHİ : 18.09.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 22/04/2016 gününde verilen dilekçe ile kiraya verme yetkisinin olmadığının tespitinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın yargı yolu nedeniyle usulden reddine dair verilen 06/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kiraya verme yetkisinin olmadığının tespitine ilişkindir. Mahkemece, yargı yolu nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, … İlçesi … Mahallesi ile … İlçesi … Mahallesi arasında feribot taşımacılığı hizmetinin davalı … tarafından Dündar Metin’e ihale edildiğini ve buna ilişkin işletme protokolü yapıldığını belirterek davalı … İşletmesinin kiraya verme yetkisinin olmadığının tespit edilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davaya bakmakta idari yargının görevli olduğu gerekçesiyle yargı yolu nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 2. maddesi gereğince idari yargı yerinde ancak ilgili idari kurum dava edilebilir. Bu yasal düzenlemeye göre, gerçek kişiler ve özel hukuk tüzel kişileri aleyhine idare mahkemelerinde dava açılamaz.
Davalı özel hukuk tüzel kişisidir. Bu nedenle özel hukuk tüzel kişisi aleyhine açılan eldeki davanın görüm ve çözüm yeri idari yargı yeri değil adli yargı yeridir. Mahkemece, Davalı … yönünden işin esasına girilerek ulaşılacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken yargı yolu bakımından davanın usulden reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.