Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2019/2069 E. 2019/4360 K. 03.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2069
KARAR NO : 2019/4360
KARAR TARİHİ : 03.10.2019

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 07/11/2018 gününde verilen dilekçe ile saldırıya son verilmesi ve banka kuruluşlarına bildirilmesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın görev yönünden reddine dair verilen 12/11/2018 günlü karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 22/05/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
İlk derece mahkemesince davanın görev yönünden reddine dair verilen karara yapılan istinaf başvurusu bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince incelenmiş ve davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 362. maddesinde temyiz edilemeyen kararların sayıldığı, aynı maddenin birinci fıkrasının c bendinde “Yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararlar” şeklinde düzenlemenin yer aldığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, temyiz edilemeyen bir karara karşı davacının temyiz isteminde bulunduğu dikkate alındığında verilen karar dayandığı gerekçe ve sonucu itibarıyla HMK 353/1-a-3 maddesi kapsamında kalmakta olup, bu maddede de açıkça belirtildiği üzere bu şekilde verilen kararlar kesin olduğundan temyiz edilemez.
Şu halde; kesin bir karara karşı temyiz başvurusunda bulunulduğu ancak Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda bir karar verilmeksizin dosyanın dairemize gönderildiği anlaşıldığından temyizi kabil olmayan kesin karara ilişkin olan temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin, mahkeme kararının kesin olması nedeniyle HMK 353/1-a maddesi gereğince REDDİNE, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/10/2019 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.