Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2019/1643 E. 2019/3814 K. 04.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1643
KARAR NO : 2019/3814
KARAR TARİHİ : 04.07.2019

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

Davacı … İnş. Taah. San ve Tic. Ltd. Şti. vekili Avukat … tarafından, davalı … ve … aleyhine 24/10/2017 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın yargı yolu caiz olmadığından reddine dair verilen 28/06/2018 günlü karara karşı davacı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; başvurunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın yeniden görülmesi için dosyanın mahkemesine iadesine dair verilen 22/01/2019 günlü …Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi kararının Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. İlk derece mahkemesince yargı yolu caiz olmadığından davanın reddine dair verilen karara yapılan istinaf başvurusu bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince incelenmiş ve idari yargıda rücu davası açılamayacağından davanın görülme yerinin adli yargı olduğu gerekçesiyle esası incelenmeksizin kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir. Verilen karar dayandığı gerekçe ve sonucu itibarıyla HMK 353/1-a-4 maddesi kapsamında kalmakta olup, bu maddede de açıkça belirtildiği üzere bu şekilde verilen kararlar kesin olduğundan temyiz edilemez.Somut olayda, kesin bir karara karşı temyiz başvurusunda bulunulduğu ancak Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda bir karar verilmeksizin dosyanın dairemize gönderildiği anlaşıldığından temyizi kabil olmayan kesin karara ilişkin olan temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı … Belediyesi Başkanlığının temyiz dilekçesinin, mahkeme kararının kesin olması nedeniyle HMK 353/1-a maddesi gereğince REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine 04/07/2019 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.