YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/954
KARAR NO : 2018/5894
KARAR TARİHİ : 04.10.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı … (Alkan) vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 22/12/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/11/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Karar başlığında, dava tarihi 22/12/2015 olmasına rağmen 20/01/2017 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş ve bozma sebebi yapılmamıştır.
Dava, haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile resmi olarak evlendiklerini; fakat düğün merasimini daha sonraya bıraktıklarını, düğün hazırlıkları sırasında düğün masrafları nedeniyle aralarında tartışmalar başladığını, davalının kendisini darp ve tehdit ettiğini, davalı hakkında kasten yaralama olayına ilişkin Yargıtay Ek Bina-1
Vekaletler Caddesi, No: 3 Bakanlıklar / ANKARA Anadolu 70. Asliye Ceza Mahkemesi 2015/205 esas sayılı dosyası ile ceza davası açıldığını ve kasten yaralama eyleminin sabit olduğunu belirterek uğradığı manevi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kasten yaralama eyleminin ceza dosyasıyla sabit olduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstanbul 13. Aile Mahkemesinin 2014/726 esas sayılı dosyası incelendiğinde; dosyanın işbu davanın tarafları arasındaki boşanma davası olduğu, davanın karşılıklı olarak açıldığı, davanın 18/06/2014 tarihinde, karşı davanın ise 23/09/2014 tarihinde açıldığı, davacı … Alkan (boşanma dosyasında davalı-karşı davacı) kendisine karşı yapılan kasten yaralama eylemi için davalıdan manevi tazminat talep ettiği, yargılama sonucunda manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
1086 sayılı HMUK’nin 187/4. maddesinde ilk itiraz olarak düzenlenen derdestlik, 6100 sayılı HMK’nin 114/1-ı maddesi uyarınca öncekinden farklı şekilde bir dava şartı olarak düzenlenmiştir. Dava şartı, davanın esası hakkında inceleme yapılabilmesi için varlığı ve yokluğu gerekli olan haller olarak tanımlanır. Dava şartlarından birinin bulunmadığı anlaşılırsa; mahkemece, dava esastan inceleme yapılmaksızın salt bu nedenle reddedilecektir.
6100 sayılı HMK’nin 114/ı maddesi “Aynı davanın, daha önceden açılmış ve hâlen görülmekte olmaması hususunu dava şartı olarak belirtmiştir. Eldeki dava açısından derdest kabul edilebilmesi için öncelikle eldeki davadan daha önce açılmış bir davanın olması ve bu davanın da eldeki dava ile konusu, tarafları ve sebebinin aynı olması gerekir. Aynı kanunun 115. maddesi uyarınca dava şartlarının olup olmadığı mahkeme tarafından yargılamanın her aşamasında resen araştırılır.
Dava konusu olay incelendiğinde; davanın eşe karşı kasten yaralama eyleminden kaynaklı manevi tazminat istemine ilişkin olduğu, aynı olay nedeniyle davacının davalıdan İstanbul 13. Aile Mahkemesinin 2014/726 esas sayılı dosyası ile boşanma ile birlikte manevi tazminat talep ettiği, işbu davanın açıldığı tarihte boşanma davasının derdest olup henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, açıklanan olgular gözetilerek eldeki davanın 6100 sayılı HMK’nin 114/ı ve 115. maddeleri uyarınca derdestlik nedeniyle davanın usulden reddi gerekirken işin esasının incelenmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre davacının tüm, davalının ise diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.