Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2018/699 E. 2020/1325 K. 12.03.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/699
KARAR NO : 2020/1325
KARAR TARİHİ : 12.03.2020

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve … aleyhine 04/02/2013 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı yasadan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18/06/2013 günlü kararın faiz başlangıç tarihi yönünden Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyanın incelenmesinde; davalılardan …’a gerekçeli karar ve davacı vekilinin temyiz başvuru dilekçesinin mernis adresinde şahsın tanınmaması sebebiyle Tebligat Kanunu 21/2 gereğince mahalle muhtarına yapıldığı ve bu haliyle yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşılmaktadır.
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanun’un 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde mernis adresinin araştırılması ile öncelikle mernis adresine mernis şerhi olmaksızın normal tebligat çıkarılması iade edilmesi halinde ise mernis adresine mernis şerhi ile tebligat çıkartılması gerekmektedir.
Şu durumda, davalılardan …’a gerekçeli karar ve davacı vekilinin temyiz başvuru dilekçesinin tebliğinin yukarıda açıklanan tebligat aşamaları izlenmeksizin tespit edilen adresine çıkarılan tebligatın doğrudan mernis şerhli Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapıldığı anlaşılmakla, öncelikle adı geçen davalının bilinen en son adresine tebligat çıkartılması, oradan sonuç alınamazsa adres kayıt sistemindeki adresine “mernis adresi” şerhi düşülmeksizin tebligat çıkartılması, buradan da sonuç alınamazsa o takdirde “mernis adresi” şerhi düşülerek Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebligat yapılması gerekirken yukarıda anılan Kanun hükümleri uyarınca belirtilen yol ve yöntem izlenmeden
yapılan tebliğ işlemi usulüne uygun değildir.
Adı geçen davalıya usulüne uygun şekilde gerekçeli kararın ve davacı vekilinin temyiz başvuru dilekçesinin tebliğ edilerek temyiz süresi beklendikten sonra dosyanın gönderilmesi için geri çevirme kararı verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Dosyanın yukarıda gösterilen nedenlerle ve bildirilen şekilde işlem yapılmak üzere mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 12/03/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.