YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5260
KARAR NO : 2019/3523
KARAR TARİHİ : 24.06.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki faiz alacağı davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 04/06/2018 gün ve 2018/1620-2018/4690 sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiş, Dairemizce bozma kararı verilmesi üzerine davalı taraf karar düzeltme isteminde bulunmuş, mahkemece karar düzeltme yolu açık olmadığı gerekçesiyle 02/10/2018 tarihli ek kararla talep reddedilmiş, bu ret kararı davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Yargıtay kararına karşı karar düzeltme isteminde bulunulduğuna göre, karar düzeltme yolunun açık olup olmadığını denetleme ve bu hususta karar verme yetkisi, karar düzeltme talebini inceleyecek Yargıtayın ilgili Dairesine aittir. Yerel Mahkemenin bu konuda karar verme yetkisi bulunmamaktadır. 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 432. maddesinin 4. fıkrasında yerel mahkeme hakimine tanınan yetki, “temyiz talebinin kanuni süresinde bulunmaması” ve “kararın temyizi kabil olmaması” hâllerine münhasır olup karar düzeltme talebi bu hükmün dışındadır. Karar düzeltme isteminin reddine karar vermek yerel mahkemenin yetkisinde bulunmadığından, davalının karar düzeltme isteminin reddine dair ek kararın kaldırılmasına karar verilerek, karar düzeltme isteminin incelenmesine geçildi.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5236 sayılı Kanun ile eklenen Ek Madde 4’e göre karar düzeltmeye konu bölümünün 15.910,00 TL’den az olması durumunda karar düzeltilmesi yoluna gidilemez. Somut olayda karar düzeltmeye konu olan tutar bu düzeye ulaşmadığından dilekçenin reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.