YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3633
KARAR NO : 2019/2838
KARAR TARİHİ : 15.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı … vekili Avukat….tarafından, davalılar Başbakanlık Hazine Müsteşarlığına izafeten Muhakemat Müdürlüğü ve … aleyhine 24/07/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; Başbakanlık Hazine Müsteşarlığına izafeten Muhakemat Müdürlüğü yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer davalı yönünden reddine dair verilen 07/12/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Başbakanlık Hazine Müsteşarlığına izafeten Muhakemat Müdürlüğü tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir Mahkemece, davalı Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer davalı yönünden husumet yokluğundan reddine karar verilmiş; hüküm, davalılardan Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin 03/06/2014 tarihli ilk hükmü, Dairemizin 16/12/2015 gün, 2015/1061 esas, 2015/14779 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karşın, bozma ilamının 4 nolu bendi uyarınca ”…Davalı taraf harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 1/4 peşin harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine,” karar verilmişken, aynı hükmün 6 nolu bendinde başvurma ve peşin harcın yargılama giderleriyle birlikte kabul ve reddedilen miktara göre hesaplanması suretiyle davalı Başbakanlık Hazine Müsteşarlığının yargılama giderleri ile birlikte harçtan sorumlu tutulmuş olması doğru değildir. Belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle hüküm bölümünün 6. bendinde yer alan ”…909,15 TL harç…” ve ”…toplam 1.967,15 TL…” söz ve rakam dizisinin hükümden çıkarılmasına, yine aynı bentte yer alan ”…1.909,56 TL” rakamları silinerek yerine ”…1.027,08 TL…” rakamlarının yazılmasına, davalının diğer ./..
temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA 15/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.