Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2018/1372 E. 2018/6002 K. 09.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1372
KARAR NO : 2018/6002
KARAR TARİHİ : 09.10.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Asıl ve birleşen davada … ve …’e velayeten, kendi adına asaleten davacı … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve Sağlık Bakanlığı aleyhine 02/10/2007 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasına bağlı ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ile davalılardan Sağlık Bakanlığı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, birleşen davada davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasına bağlı ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalılardan Sağlık Bakanlığı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
a) 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinin birinci fıkrasının (j) bendi uyarınca, davalılardan Sağlık Bakanlığı harçtan muaf olduğundan, mahkemece harçtan sorumlu tutulması doğru görülmemiştir.
b) Dosyanın incelenmesinde; asıl ve birleşen dosya kapsamından, müteselsil sorumluluğu olan davalılar aleyhine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır. Davalıların müşterek ve müteselsil sorumlu olmaları karşısında, davacılar yararına tahsilde tekerrüre yol açmayacak biçimde vekalet ücretine hükmolunması gerekirken bu yön gözetilmeden davalılar aleyhine ayrı ayrı avukatlık ücret takdiri doğru değildir.
Ne var ki, bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen geçici 3. madde yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesinin 7. fıkrası gereğince kararın bu sebeple düzeltilerek onanması uygun görülmüştür
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2-a) numaralı bentte açıklanan nedenlerle birleşen davaya ilişkin hüküm fıkrasının harca ilişkin olan B fıkrasının 13 sayılı bendinden “…harcından 8.123,53 TL’sinin davalılar … ve Sağlık Bakanlığından müştereken ve müteselsilen, bakiye miktarın ise…” sözcük dizisinin çıkarılarak, yerine ”harcının” kelimesinin yazılmasına; yine (2-b) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, birleşen davaya ilişkin hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin B fıkrasının 8-9-10-11-12 sayılı bentlerinin başlangıç kısımlarına, “Erdemli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2007/376 esas sayılı dosyası ile tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla” sözcük dizisinin ayrı ayrı eklenmesine; davacıların tüm, davalılardan Sağlık Bakanlığının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacılara yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna 09/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.