YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4310
KARAR NO : 2020/496
KARAR TARİHİ : 12.02.2020
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı … Genel Müdürlüğüne izafeten Mustafakemalpaşa … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 24/07/2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27/01/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 6831 sayılı Orman Kanunu’na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalı hakkında orman alanını işgal ve faydalanma eyleminden dolayı 28/03/2012 tarihli suç tutanağının düzenlendiğini, anılan tutanak esas alınarak davalı hakkında ceza mahkemesinde kamu davası açıldığını, yapılan yargılama sonunda, davalının cezalandırılmasına dair kararın verildiğini, davalının eylemi nedeniyle davacı idarenin ağaçlandırma gideri zararının doğduğunu belirterek oluşan maddi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davacı idare tarafından düzenlenen suç tutanağı üzerine davalının ceza mahkemesinde yargılandığı, işgal ve faydalanma suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, verilen kararın kesinleştiği gerekçesiyle ceza mahkemesi tarafından alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalı hakkında düzenlenen suç tutanağında orman alanından ağaç kesildiğine dair bir tespitin yer almadığı, bu tutanak esas alınarak davalı hakkında Mustafakemalpaşa 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/389 esas, 2014/221 karar sayılı dosyasında, orman alanının işgali, ormandan faydalanma ve ormanın içinde yerleşilmesi suçundan yargılama yapıldığı, keşif sonucunda düzenlenen bilirkişi raporunda; sanığın(davalının) kullandığı yerin orman sınırları içinde kaldığı, işgal ve faydalanma olarak değerlendirildiği, sanığın ormandan kesim yaparak açma eyleminin bulunmadığı, kadastrosu kesinleşmiş ormanlık alanda tarla açmak, hayvan barınağı ve samanlık yapmak sureti ile davalının ormandan faydalanma eyleminin sabit görülerek 6831 sayılı Orman Kanunu’nun 93/1. maddesine göre cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın, itirazın reddi üzerine kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Davaya konu, orman alanında davalının açma yaptığına ve ağaç kestiğine dair hakkında kesinleşmiş bir mahkumiyet kararı bulunmadığı gibi, bu hususta dosya kapsamında ispata yeter nitelikte delil de bulunmamaktadır. Ceza dosyasında, mahallinde yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporunda da, davaya konu yerin orman alanı olduğu ancak, orman ağacının kesilmediği belirlenmiştir.
Şu halde dava konusu yerde açma yapmayan, herhangi bir ağaç kesmeyen, ancak işgal ve faydalanma eylemini gerçekleştiren davalının, 6831 sayılı Kanun’un 114. maddesi uyarınca ağaçlandırma giderinden sorumluluğuna karar verilemez. Zira hayatiyetini kaybeden ağaç bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.