YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/252
KARAR NO : 2019/3495
KARAR TARİHİ : 24.06.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı … tarafından, davalılar …Elektrik Dağıtım AŞ ve…aleyhine 11/04/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/10/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı …Elektrik Dağıtım AŞ vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyanın incelenmesinde; davalı …’ya yapılan gerekçeli karar tebliğinin Tebligat Kanunu 10 ve 21. maddesine uygun olmadığı anlaşılmıştır. 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanunun 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir.
Şu durumda, adı geçen davalıya yapılan gerekçeli karar tebliğinin yukarıda açıklanan tebligat aşamaları izlenmeksizin tespit edilen adresine çıkarılan tebligatın iade edilmesi üzerine Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre yapıldığı anlaşılmakla, öncelikle davalının bilinen en son adresine tebligat çıkartılması oradan sonuç alınamazsa adres kayıt sistemindeki adresine “mernis adresi” şerhi düşülmeksizin tebligat çıkartılması buradan da sonuç alınamazsa o takdirde “mernis adresi” şerhi düşülerek Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebligat yapılması gerekirken yukarıda anılan Yasa hükümleri uyarınca belirtilen yol ve yöntem izlenmeden yapılan tebliğ işlemi usulüne uygun değildir. Adı geçen davalılara usulüne uygun şekilde gerekçeli karar ve davacı vekilinin temyiz dilekçesi tebliğ edilerek temyiz süresi beklendikten sonra dosyanın gönderilmesi için geri çevirme kararı verilmesi gerekmiştir.
2-Dosya kapsamından, uyuşmazlığın çözümünde incelenmesi gerekli görülen Adana 3. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2011/115 Esas 2014/554 Karar sayılı dosyasının aslının veya onaylı örneğinin mahkemesinden istenerek gönderilmesi için geri çevirme kararı verilmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Dosyanın yukarıda (1-2) numaralı bentlerde gösterilen nedenlerle ve bildirilen şekilde işlem yapılmak üzere mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 24/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.