Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2017/147 E. 2019/4246 K. 01.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/147
KARAR NO : 2019/4246
KARAR TARİHİ : 01.10.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve … aleyhine 28/09/2015 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, hükmedilecek tazminata ödeme tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesini talep etmiş, mahkemece istemin kabulü ile tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınmasına karar verilmiştir.
Rücuen tazminat davasında davacı yararına ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekir. Davacı taraf da dava dilekçesinde açıkça ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesini talep etmiştir. Mahkemece talep de gözetilerek ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmemesi doğru olmamıştır. Ne var ki belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının faize ilişkin 2. bendinde yer alan “dava ” ifadesinin çıkartılarak yerine ” son ödeme tarihi olan 05/07/2012 tarihinden” biçimindeki sözcük ve tarih dizisinin yazılmasına, davalıların tüm davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalılara yükletilmesine 01/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.