YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3238
KARAR NO : 2018/149
KARAR TARİHİ : 17.01.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 29/07/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
a)Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13. maddesinde “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. ” şeklinde düzenleme yapılmıştır. Şu durumda, mahkemece dava kısmen kabul edildiğine göre; kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla kabul edilen kısım üzerinden vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken eksik vekalet ücreti takdir edilmesi doğru değildir.
b)Davalının vekili bulunmadığı halde yararına vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Kararın bu nedenlerle bozulması gerekir ise de; anılan yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 4 sayılı bendinde yer alan “440,00” rakamlarının silinerek yerine “1.500,00” rakamlarının yazılmasına, (2/b) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan “Davalı kendisini bir vekil ile temsil ettirmiş bulunmasından dolayı reddedilen değer üzerinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ye göre hesap edilen 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine.” cümlesinin
çıkarılmasına, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.