YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14810
KARAR NO : 2019/216
KARAR TARİHİ : 21.01.2019
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … ve diğerleri aleyhine 15/02/2010 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalı … hakkındaki davanın kabulüne, diğer davalılar hakkındaki davanın reddine dair verilen 26/01/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı … tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalı …’a yükletilmesine 21/01/2019 gününde oy çokluğuyla karar verildi.
(M)
KARŞI OY YAZISI
Dava; davalıların neden olduğu iddiasına dayandırılan 1.679,40 TL hazine zararının davalılardan rücuen tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece; davalılardan … hakkında açılan davanın kabulü ile, 1.679,40 TL asıl alacak ve 3.618,50 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 5.297,90 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, asıl alacak miktarına dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, diğer davalılar aleyhine açılan davanın reddine karar verilmiş, karar davalı … ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; dava dilekçesinde “fazlaya ait talep hakkımız saklı kalmak üzere 1.679,40 TL’nin yasal faiziyle birlikte rücuen tahsiline dair olan davamızın öncelikle … 22. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/60 E. sayılı dava dosyası ile birleştirilmesine ve neticede talebimizin kabulü ile yargılama gideri ve ücreti vekaletin davalılara yükletilmesine” karar verilmesini istemiştir. Mahkemece … 22. Asliye Hukuk Mahkemesinin sonucunun beklenilmesine karar verilmiş, birleştirme istemi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiştir.
Mahkemece; bilirkişiden faiz hesabına ilişkin rapor alınmış ve rapor gereğince hüküm tesis edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde faiz başlangıç tarihini bildirmemesine rağmen, bu konuda talebi açıklayacak beyan da alınmadan, talebi aşacak şekilde faiz hesabı yapılarak hüküm kurulması taleple bağlılık ilkesine aykırıdır. Nitekim HMK 24/1-2-3 maddesinde:
(1) Hakim, iki taraftan birinin talebi olmaksızın, kendiliğinden bir davayı inceleyemez ve karara bağlayamaz.
(2) Kanunda açıkça belirtilmedikçe, hiç kimse kendi lehine olan davayı açmaya veya hakkını talep etmeye zorlanamaz.
(3) Tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri dava konusu hakkında, dava açıldıktan sonra da tasarruf yetkisi devam eder.
HMK 25. Maddesinde:
(1) Kanunda öngörülen istisnalar dışında, hakim iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz ve onları hatırlatabilecek davranışlarda dahi bulunamaz.
(2) Kanunla belirtilen durumlar dışında, hakim, kendiliğinden delil toplayamaz.
HMK 26. Maddesi: Taleple Bağlılık İlkesi
(1) Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.
(2) Hâkimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır.
Şu durumda davacı vekilinin faiz istemine ilişkin olarak faizin başlangıç tarihini bildirmemesine rağmen, 06/12/2001 tarihinden dava tarihine kadar olan süre için toplam 3.618,50 TL’ye de hüküm kurulması ve bu miktarın dava konusu alacağa dahil edilmesi HMK’nin 24, 25 ve 26. Maddelerinde düzenlenen tasarruf ilkesi, taraflarca getirilme ilkesi ve taleple bağlılık ilkesine aykırı olup, talebi aşar şekilde hüküm verilmekle verilen karar usul ve yasaya uygun düşmediğinden, yerel mahkeme kararının bu nedenlerle bozulması düşüncesinde olduğumdan, sayın çoğunluğun onama yönünde oluşan kararına katılmıyorum. 21/01/2019