Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2016/14084 E. 2019/150 K. 17.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14084
KARAR NO : 2019/150
KARAR TARİHİ : 17.01.2019

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacı …. vekili Avukat … tarafından, davalı … … İletişim Hizm. San. ve Tic. AŞ aleyhine 04/02/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 01/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Davacının temyiz itirazları yönünden;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
b) Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, maddi tazminat isteminin reddine, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekili şirket tarafından 06/10/2012 tarihinde düzenlenen konserin radyo-medya sponsorunun Metro FM’in sahibi olan dava dışı şirket olduğunu, davalı şirketin sponsorluk/işbirliği sözleşmesi bulunmamasına ve yetkisi olmamasına rağmen haricen temin ettiği biletleri resmi web sitesinde ve radyo yayınlarında promosyon aracı olarak kullandığını belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, müvekkili şirketin kendi imkanları ile Biletix’ten aldığı on adet bileti dinleyicilerine hediye ettiğini belirterek davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalı şirket bünyesinde bulunan radyo kanalının, konser biletlerini dinleyicilerine hediye olarak verdiği, satışını yapmadığı gerekçesiyle maddi tazminat isteminin reddine, davaya konu olay nedeniyle davacının manevi yönden yıprandığı, manevi zararının giderilmesini istemekte haklı olduğu gerekçesiyle manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş, reddedilen maddi tazminat istemi yönünden davalı yararına AAÜT’nin 12. maddesi uyarınca 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiştir.
Davacı, 1.000,00 TL maddi tazminat isteminde bulunmuş, bu istemi tümden reddedilmiştir. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 13/son maddesinde; “Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez” hükmü düzenlenmiştir. Bu düzenleme uyarınca mahkemece, reddedilen maddi tazminat istemi yönünden davalı yararına 1.000,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, bu yön gözetilmeksizin karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
2- Davalının temyiz itirazı yönünden;
Davacı, davalının davaya konu eylemi nedeniyle sponsorluk ilişkisi içinde olduğu dava dışı şirket ile güven bunalımı yaşandığını, davacı şirketin imajının ve ticari itibarının zedelendiğini belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalının eylemi, davacı tarafından düzenlenen konserin on adet biletini, ücretini ödeyerek temin etmek ve dinleyicilerine hediye etmekten ibarettir. Sınırlı sayıda biletin, Metro FM dışındaki bir radyo kanalı tarafından hediye edilmesi, davacı şirketin sponsorluk sözleşmesi akdettiği şirket nezdinde ticari itibarını zedeleyecek nitelikte değildir. Manevi tazminat isteme koşulları oluşmamıştır. Açıklanan nedenlerle manevi tazminat isteminin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçeyle davalının tazminatla sorumlu tutulması doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (1-b) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı yararına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının (1-a) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine, bozma nedenine göre davacının manevi tazminatla ilgili vekalet ücretine yönelik temyiz itirazının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve taraflardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.