YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/13050
KARAR NO : 2018/7791
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi sıfatıyla)
Davacı … İl Özel İdaresi vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 26/03/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/11/2014 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan davacının temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Mahkemece 15/01/2014 tarihli celsede davaya “iş mahkemesi sıfatıyla” bakılmasına karar verilmesine rağmen, müteakip celselerde yargılamaya “asliye hukuk mahkemesi” olarak bakılması ve karar başlığına “asliye hukuk mahkemesi” yazılmış olmasının maddi hatadan kaynaklandığı ve mahallinde düzeltilebileceği anlaşılmakla, bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
1-Davalı …’ın temyiz istemi yönünden;
Davalı vekili temyiz harç ve giderlerini yatırmaksızın temyiz isteminde bulunmuş, bu eksikliğin giderilmesi yönünde mahkemece davalı vekiline çıkartılan muhtıra 11/04/2016 günü tebliğ edilmiştir. Muhtıraya konu temyiz yoluna başvurma harcı ve temyiz karar nispi harcı muhtıraya rağmen kanuni süresi içerisinde yatırılmadığından, davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının temyiz itirazları yönünden ise;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazları reddedilmelidir.
SONUÇ: Davalının temyiz dilekçesinin (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE, davacının temyiz itirazlarının (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine, davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/12/2018 gününde oy çokluğuyla karar verildi.
(M)
KARŞI OY YAZISI
Dava, rücen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararı taraflar temyiz etmişlerdir.
Davalı vekili temyiz harç ve giderlerini yatırmaksızın temyiz isteminde bulunmuş bu eksikliğin giderilmesi yönünde mahkemece davalı vekiline muhtıra tebliğ edilmiş; verilen süreye rağmen temyiz harç ve giderleri davalı tarafça yatırılmamıştır. Bunun üzerine yerel mahkemece dosya Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanan 1086 sayılı HUMK’nun 434/son maddesi uyarınca “verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde mahkeme kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verir. Bu kararın da, temyiz edilmesi halinde 432’nci maddesinin son fıkrası kıyasen uygulanır.”
HUMK’nun 432/son maddesinde ise, mahkemenin temyiz edilmemiş sayılma kararına karşı, kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde temyiz edilebileceği düzenlenmiştir.
Bu haliyle, davalı tarafça temyiz harç ve giderlerinin verilen süreye rağmen yatırılmaması üzerine “temyiz edilmemiş sayılma” kararını verme görevi HUMK’nun 434/son maddesi uyarınca yerel mahkemeye ait olup, bu kararın tebliği ile ilgililerin HUMK’nun 434/son maddesi yollamasıyla HUMK’432/son maddesi uyarınca temyiz etme hakları da bulunduğundan, dosyanın mahalline geri çevrilerek anılan yasal düzenlemelerindeki işlemlerinin tamamlanması gerektiğini düşündüğümden, esasa ilişkin görüşüm saklı kalmak üzere sayın çoğunluğun birinci bentteki temyiz dilekçesinin reddi kararına katılmıyorum. 10/12/2018