YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/12833
KARAR NO : 2018/7824
KARAR TARİHİ : 11.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … Telekomünikasyon AŞ aleyhine 21/03/2016 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalının kabul beyanı değerlendirilerek, davanın kabulüne dair verilen 26/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2004 sayılı İcra İflas Kanunu’nun 72. maddesine dayalı menfi tespit istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 312. maddesinde “Feragat veya kabul beyanında bulunan taraf, davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemeye mahkûm edilir. Feragat ve kabul, talep sonucunun sadece bir kısmına ilişkin ise yargılama giderlerine mahkûmiyet, ona göre belirlenir. Davalı, davanın açılmasına kendi hâl ve davranışıyla sebebiyet vermemiş ve yargılamanın ilk duruşmasında da davacının talep sonucunu kabul etmiş ise yargılama giderlerini ödemeye mahkûm edilmez.” hükmü yer almaktadır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 6. maddesinde “Anlaşmazlık, davanın konusuz kalması, feragat, kabul, sulh veya herhangi bir nedenle; ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar giderilirse, Tarife hükümleriyle belirlenen ücretlerin yarısına, ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra giderilirse tamamına hükmolunur. Bu madde yargı mercileri tarafından hesaplanan akdi avukatlık ücreti sözleşmelerinde uygulanmaz.” hükmü bulunmaktadır. Yine Tarife’nin 13. maddesinde “Tarife’nin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarife’nin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7’nci maddenin ikinci fıkrası, 9’uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10’uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarife’nin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
492 sayılı Harçlar Kanunu 22. maddesi uyarınca davadan feragat veya davayı kabul veya sulh, mahkemenin ilk celsesinde vuku bulursa karar ve ilam harcının üçte biri, daha sonra olursa üçte ikisi alınır hükmü düzenlenmiştir.
Dosya kapsamından; davacının, dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 100,00 TL talepte bulunduğu; davalı tarafından, cevap dilekçesi ve ön inceleme duruşmasında davanın kabul edildiğine dair beyanda bulunulduğu ve mahkemece bu beyan doğrultusunda davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 312. maddesi kapsamında, davalı tarafın eldeki davanın açılmasına sebebiyet verdiği ve dava değerinin de 100,00 TL olduğu gözetilerek, davacı yararına hükmedilen vekalet ücreti ile karar ve ilam harcının yukarıda açıklanan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 6. ve 13/2 maddeleri ile Harçlar Kanunun’nun 22. maddesine aykırı şekilde hükmedilmiş olması doğru değildir.
Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen geçici 3. madde yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesinin 7. fıkrası gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının karar ve ilam harcına ilişkin 3 sayılı bendinden “2782,70.TL karar ve ilam harcından peşin alınan 29,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 2.753,50 TL harcın” rakam ve sözcük dizisinin çıkarılarak, yerine “2,27 TL karar ve ilam harcının” rakam ve sözcük dizisinin yazılmasına; vekalet ücretine ilişkin 4 sayılı bendinden ise “AAÜT 13/1. maddesi gereğince 4830,96.TL” rakam ve sözcük dizisinin çıkarılarak, yerine “Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 6. ve 13/2 maddeleri gereğince 100,00 TL” rakam ve sözcük dizisinin yazılmasına; davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.