YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/12630
KARAR NO : 2018/8035
KARAR TARİHİ : 17.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı … AŞ vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 08/01/2014 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17/11/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Davalının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; 03/05/2006 tarih ve 2006/5 nolu AYKOME kararı ile ortak altyapı programına alınan ve ihalesi yapılan “… Tünel İnşaatı” kapsamında müvekkili şirket adına yapılacak olan imalatlar için kurum payının yatırıldığını, ancak ödemeye konu imalatın yapılıp teslim edilmediğini belirterek, ödenen bedelin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte iadesi isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek banka avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
3095 sayılı Kanun’un 2/3. maddesi uyarınca gerçek ve tüzel kişi tacirler arasında haksız eylem dahil her türlü nedenden kaynaklanan alacaklarda istek halinde T.C. Merkez Bankasının kısa vadeli kredilere uyguladığı avans oranında temerrüt faizine hükmedilmesi zorunlu ise de; idari ve mali özerkliğe sahip bir kamu tüzel kişisi olan … Büyükşehir Belediyesi tacir sayılmadığından yürütülecek faiz, ticari faiz olmayıp yasal faizdir. Mahkemece bu yön gözetilmeksizin avans faizine hükmedilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “banka avans” ifadesinin çıkarılarak yerine “yasal” ifadesinin yazılmasına, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine, davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.