Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2016/11096 E. 2018/7290 K. 22.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/11096
KARAR NO : 2018/7290
KARAR TARİHİ : 22.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar … ve … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve … aleyhine 29/04/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalıların müvekkillerine karşı işlemiş oldukları tehdit ve hakaret suçları sebebiyle … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/470 esas, 2014/564 karar sayılı dosyasında cezalandırılmalarına karar verildiğini, davalıların bu olay nedeniyle müvekkillerine yaşattıkları elem ve kederin kısmen giderilmesi için manevi tazminat talep ettiklerini beyanla, müvekkili … için 3.000 TL, … için ise 7.000, TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiştir.
Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme, davalı …’ın sabit olan … ‘ye hakaret ve silahla tehdit, davalı …’in sabit olan davacı …’ı tehdit eylemlerinin davacıların kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğu ve davacıların iç huzurunu bozduğu gerekçesiyle davacı … Ortakçı lehine 2.000,00 TL, davacı … Ortakçı lehine ise 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar vermiştir.
Somut olayda; davalıların eylemleri birbirinden bağımsız olup, her bir davalı ancak kendi eyleminden sorumlu tutulacağından, tazminatın müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş olması doğru değildir. Şu durumda dava dilekçesinde talep edilen tazminatın, ne kadarının hangi davalıdan istendiği açık olmadığından, istemin davacı yana açıklatılması ve oluşacak sonuca göre her bir davalının kendi eylemi nedeniyle, davacıların talep ettiği tazminat miktarları da gözetilerek ayrı ayrı sorumlu tutulması gerekir.
Bu yön gözetilmeden müştereken ve müteselsilen surumluluklarına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.