YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/11062
KARAR NO : 2018/7733
KARAR TARİHİ : 06.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar … ve diğerleri vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 25/07/2008 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yerinde bulunmayan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, davacıların desteğinin davalı tarafından taksirle öldürülmesi nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; davacıların desteği … ile davalının tabanca ile şakalaştıkları esnada tabancanın aniden ateş aldığını ve desteğin ölümüne neden olduğunu, davacıların bu olay nedeniyle maddi ve manevi olarak zarar gördüklerini belirterek, destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece hesap raporu benimsenerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya arasındaki mevcut bilgi ve belgelerden; davacıların desteğinin davalı tarafından taksirle ölümüne sebebiyet verildiği, hükme esas alınan 05/05/2015 tarihli bilirkişi raporunda, davacılardan desteğin babası olan …’nin 2023 yılına kadar yaşayacağı kabulü ile destek tazminatı hesabı yapıldığı, ancak adı geçenin 08/06/2015 tarihinde vefat ettiği anlaşılmıştır.
Destek tazminatında yardım süresi hesaplanırken, bir yandan desteğin muhtemel çalışma süresi, diğer taraftan ise destekten yoksun kalanın muhtemel yaşama süresi dikkate alınır. Buna göre destekten yoksun kalma zararı, desteğin öldüğü tarihten itibaren başlar. Destekten yoksun kalanın bakım ihtiyacı ile desteğin bakım gücünün sona ereceği tarihten hangisi daha önce biter ise desteğin o tarihte biter. Dava konusu olayda 2023 senesine kadar destek ihtiyacı olduğu kabul edilen davacı …’nin 2015 senesinde vefatı, destek zararının bu tarihte bittiğini kabul etmeyi gerektirir. Dolayısıyla adı gecen davacının destekten yoksun kaldığı süre desteğin öldüğü tarih ile kendisinin öldüğü tarih arasıdır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılardan …’nin ölüm tarihine kadar destekten yoksun kalma tazminat hesabı yapılmalı ve mirasçısı olan diğer davacılara bu miktar pay edilmek suretiyle hüküm kurulmalıdır. Bu yönün gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.