YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/10491
KARAR NO : 2018/6467
KARAR TARİHİ : 23.10.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
MÜTEVEFFA : …
DAVALILAR
(Mirasçıları) : 1-… 2-… 3-…

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalılar … ve diğerleri aleyhine 27/06/2014 gününde verilen dilekçe ile orman kanununa muhalefet nedeni ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 6831 sayılı Orman Kanunu’na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, dahili davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; düzenlenen suç tutanağına göre ağaçlandırma giderine ilişkin zararlarının bulunduğunu belirterek, maddi zararının giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Dahili davalılar; yargılama sırasında vefat eden murislerinin dava konusu edilen yeri dava dışı kişiden satın aldığını ve bu yerde açma eyleminde bulunmadığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacı idare tarafından düzenlenen suç tutanağı ve davalı hakkında yapılan ceza yargılaması dikkate alınarak, ağaçlandırma giderine hükmetmek için orman ağacının kesilmesinin gerekli olmadığı, işgal ve faydalanma suretiyle devlet ormanından yararlanmanın yeterli olduğu gerekçesiyle, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalı hakkında Yargıtay Ek Bina-1
Vekaletler Caddesi, No: 3 Bakanlıklar / ANKARA Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2011/320 esas, 2012/248 karar sayılı dosyasında yapılan yargılamada; yapılan keşif sonucunda fen bilirkişinden alınan rapora göre, dava konusu taşınmazın orman sınırları içerisinde kaldığı, sanığın (davalının) 954,21 m2’lik bir alanı işgal ettiği tespit edilmiştir. Yine keşif sonucunda orman mühendisinden alınan bilirkişi raporuna göre, taşınmaz üzerinde herhangi bir kesme ve tahribat olmadığı dolayısı ile orman idaresinin zararının bulunmadığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, davalı hakkında işgal ve faydalanma eylemi sabit olduğundan 6831 sayılı Orman Kanunu’nun 93/1.maddesine göre cezalandırılması yoluna gidildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın ise itiraz aşamasından geçerek kesinleştiği anlaşılmaktadır. “
Davaya konu orman alanında davalının açma yaptığına ve ağaç kestiğine dair hakkında kesinleşmiş bir mahkumiyet kararı bulunmadığı gibi, bu hususta dosya kapsamında ispata yeter nitelikte delil de bulunmamaktadır. Ceza dosyasında mahallinde yapılan keşif sonucu alınan raporda da, davaya konu yerin orman boşluğu olduğu, davalının eyleminin işgal ve faydalanma niteliğinde olduğu belirlenmiştir.
Şu halde dava konusu yerde açma yapmayan, herhangi bir ağaç kesmeyen, işgal ve faydalanma eylemini gerçekleştiren davalının , 6831 sayılı Kanun’un 114. maddesi uyarınca ağaçlandırma giderinden sorumluluğuna karar verilemez. Zira, davalı tarafından maddede belirtildiği şekilde yakılan veya tahrip olunan bir orman sahası yoktur. Açıklanan nedenlerle davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle dahili davalılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.