Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2015/9037 E. 2015/10485 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9037
KARAR NO : 2015/10485
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : Ereğli (Konya) 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2015
NUMARASI : 2013/449-2015/400

Davacı M.. B.. vekili Avukat Mithat tarafından, davalı M.. G.. aleyhine 06/08/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın usulden reddine dair verilen 17/04/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kendisini bıçakla yaraladığını, davalı hakkında kamu davası açıldığını, cezalandırıldığını manevi zarara uğradığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, manevi tazminat davasının belirsiz alacak davası olarak açılamayacağı gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; davacının, dilekçesinde manevi zarar değerinin tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olduğu anda artırılmak üzere asgari 7.000 TL manevi tazminata karar verilmesini istediği, harca esas değer olarak bu miktarı gösterip bu değer üzerinden harç ödediği anlaşılmıştır. Her ne kadar manevi tazminat davasının belirsiz alacak davası olarak açılamayacağı konusunda mahkemenin değerlendirmesi doğru ise de; davacının asgari olarak 7.000 TL manevi tazminat miktarı bildirmesi karşısında, bu miktar üzerinden işin esasının incelenmesi gerekirken davanın usulden reddedilmesi doğru değildir. Kaldı ki, HMK’nın 119/1-ğ ve 119/2. maddeleri gereğince dava konusunun değeri ile ilgili dava dilekçesinin talep sonucu bölümünün açıklanması hususunda, mahkemece davacıya süre de verilmemiştir. Açıklanan bu nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.