Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2015/8972 E. 2015/10111 K. 17.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8972
KARAR NO : 2015/10111
KARAR TARİHİ : 17.09.2015

MAHKEMESİ : Bodrum 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2015
NUMARASI : 2014/520-2015/76

Davacı E.. İ.. tarafından, davalı Y.. G.. aleyhine 15/02/2011 gününde verilen dilekçe ile aynen iade olmadığı takdirde tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 05/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili, adli yardım talepli olarak incelenmesi de davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı HMK madde 334 de “(1) Kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin, gereken yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimseler, iddia ve savunmalarında, geçici hukuki korunma taleplerinde ve icra takibinde, taleplerinin açıkça dayanaktan yoksun olmaması kaydıyla adli yardımdan yararlanabilirler. (2) Kamuya yararlı dernek ve vakıflar, iddia ve savunmalarında haklı göründükleri ve mali açıdan zor duruma düşmeden gerekli giderleri kısmen veya tamamen ödeyemeyecek durumda oldukları takdirde adli yardımdan yararlanabilirler. (3) Yabancıların adli yardımdan yararlanabilmeleri ayrıca karşılıklılık şartına bağlıdır.” hükmü getirilmiştir. Aynı kanun madde 336 da ise “(2) Talepte bulunan kişi, iddiasının özeti ile birlikte, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır. (3) Kanun yollarına başvuru sırasında adli yardım talebi bölge adliye mahkemesine veya Yargıtaya yapılır. (4) Adli yardım talebine ilişkin evrak, her türlü harç ve vergiden muaftır.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
Dilekçeye ekli ve dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının yukarıda belirtilen kanun hükmünün öngördüğü şartları taşıdığı anlaşıldığından, adli yardım talebinin kabulüne karar verilerek işin esasının incelenmesine geçildi.
Dava, menkul eşyanın aynen iadesi, olmadığı takdirde bedelinin ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, dava reddedilmiş, karar davacı ve davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalıya yediemin olarak teslim edilmiş bulunan kendisine ait antika değerindeki kilimin iade edilmemiş olmasından dolayı aynen iadesi, olmadığı takdirde bedelinin ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davacının eski eşi olduğunu, kendisine yönelik 4-5 ayrı dava açtığını, amacının sahibi olduğu taşınmazın üzerine tedbir koydurarak satılmasını önlemek olduğunu davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu kilimin davalıda olduğunun ispat edilmediği, davacıya verilmek istendiğinde davacının kilimi kabul etmediği gözetilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden dava konusu kilimin Marmaris 1. İcra Müdürlüğünün 2005/1849 sayılı dosyasından 24/05/2006 günlü tahliye tutanağı ile gerçekleştirilen tahliye sırasında yediemin olarak davalıya teslim edildiği görülmektedir. Davalı söz konusu menkul eşyayı yediemin sıfatı ile teslim almakla muhafaza ve bakım yükümlülüğü altına girmiş olup, davacıya teslim aldığı gibi teslim etmek zorundadır. Davalı ise kilimi dava dışı bir kişinin pansiyonunda kiracı olarak kalan bir başka kişinin odasına bıraktığını beyan etmektedir. Davalı beyanlarından kilimin davacıya teslim edilmediği anlaşılmaktadır. Resmi makamlarca kendisine yediemin olarak bırakılan menkul eşyayı sahibine iade borcu altında bulunan davalının dava konusu eşyayı iade ettiğini ispat edememesi nedeni ile hukuki sorumluluğu bulunduğu gözetilmeden davanın reddine karar verilmiş olması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.