Yargıtay Kararı 4. Hukuk Dairesi 2015/8847 E. 2015/9677 K. 10.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8847
KARAR NO : 2015/9677
KARAR TARİHİ : 10.09.2015

MAHKEMESİ : Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2015
NUMARASI : 2014/119-2015/94

Davacı Zehra Ayva vekili Avukat Hatice tarafından, davalı E.. A.. aleyhine 21/02/2014 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın görev nedeniyle usulden reddine dair verilen 16/04/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın tazmini istemine ilişkindir. Yerel mahkemece,davanın görev nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının eski eşi olduğunu, eşi ile boşandıktan sonra davalının yeniden evlenmeyi vaat etmesi üzerine lehine sonuçlanan tazminat davalarından feragat ettiğini, feragat üzerine davalının başka biriyle evlendiğini, davalının kendisini kandırdığını ve duygularını sömürdüğünü belirterek maddi ve manevi tazminat talep etmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davanın görev nedeniyle usulden reddine, Aile Mahkemesinin görevli bulunduğuna karar verilmiştir.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan Üçüncü Kısım hariç olmak üzere (TMK.md.118-395, 5133 sayılı Kanun md.2-3) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesi’nde bakılacağını hükme bağlamıştır.
Taraflar arasında, TMK m.134 ve devamında öngörülen yöntem ve koşullara uygun bir evlilik ilişkisi söz konusu değildir. Bu nedenle, uyuşmazlığın evliliğin hukuki niteliğine ve sonuçlarına ilişkin TMK’nun İkinci Kitabı hükümleri çerçevesinde ve aile mahkemesi tarafından çözümlenmesi mümkün değildir.
Davacının, maddi ve manevi tazminat istemi, haksız eyleme ilişkin kurallara dayanmaktadır. Açıklanan nedenler karşısında, davanın Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla ve genel hükümlere göre çözümlenmesi gerekir. Karar, bu bakımdan yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.