YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/835
KARAR NO : 2015/11030
KARAR TARİHİ : 08.10.2015
MAHKEMESİ : Kadirli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/02/2014
NUMARASI : 2012/400-2014/99
Davacı T. Özel Eğitim ve Sağlık Hizmetleri San. Tic. Ltd. Şti. temsilcisi Mehmet tarafından, davalı K.. K.. aleyhine 10/10/2012 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava alacak istemine ilişkin olup mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Özel H. Ana Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezinin sahibi olduğunu, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yapılan teftiş sonucu bazı öğrencilere eğitim verilmemesi nedeniyle bu öğrenciler için alınan ücret toplamının iki katı cezayı ödediklerini, vermiş oldukları eğitimde usul ve yasaya bir aykırılık bulunmadığını belirterek ödemiş olduğu tutarın tahsilini istemiştir.
Davalı, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yapılan teftiş sonucu Tamer, Sadullah, Seyfullah ve Muhammet adlı öğrencilere bazı dönemlerde eğitim verilmediği halde eğitim verilmiş gibi bireysel eğitim planlarının hazırlandığının adı geçen öğrencilerin velilerinin beyanlarıyla sabit olduğunu, bu nedenle davacı kuruma yapılan yersiz ödemelerin ilgili yönetmelik gereği iki katı tutarında tahsil edildiğini, davacı kurumun da bu bedeli ödediğini, davacının İdare Mahkemesine açmış olduğu davanın da reddedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda ve olayla ilgili Kadirli Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği belirtilerek istem kabul edilmiştir.
Dosya kapsamından; İdare tarafından yapılan teftiş sonucu bazı öğrencilere belli aylarda eğitim verilmediği halde eğitim verilmiş gibi bireysel eğitim planları düzenlendiği ve öğrenci velilerin imzalarının alındığı anlaşılmaktadır. Adı geçen öğrenci velileri idari soruşturma kapsamında verdikleri ifadelerde imzaların kendilerine ait olduğunu ancak adı geçen dönemlerde çocuklarına eğitim verilmediğini belirtmişlerdir. Kadirli Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yürütülen soruşturmada ise; söz konusu dönemlerde telafi eğitimi düzenlendiği ve yersiz alındığı belirtilen tutarın kurum tarafından ödendiği belirtilmiştir. Davacının anılan dönemlere ilişkin telafi eğitimi verildiği yönünde bir iddiası olmadığı gibi, ödenen tutarla ilgili olarak da eldeki dava açılmıştır. Mahkemece benimsenen bilirkişi raporunda ise; bireysel eğitim planlarındaki imzaların velilere ait olduğundan yola çıkılarak davacıya yersiz ödeme yapılmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
İdare tarafından yapılan soruşturma ile ilgili dönemlerde bazı öğrencilere eğitim verilmediği ortaya konmuş olup; davacı tarafından idari soruşturma raporunda yapılan tespitlerin aksini gösterir şekilde, anılan dönemde eğitim verildiği kanıtlanmış değildir. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek istemin reddine karar verilmesi gerekirken; hüküm kurmaya elverişli olmayan bilirkişi raporuna itibar edilerek istemin kabulü doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 08/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.