YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8215
KARAR NO : 2015/9693
KARAR TARİHİ : 10.09.2015
MAHKEMESİ : Tavşanlı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/03/2015
NUMARASI : 2014/361-2015/188
Davacılar Ö.. S.. ve diğerleri vekili Avukat İbrahim tarafından, davalılar İ.. G.. ve diğerleri aleyhine 01/08/2003 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminata yönelik istem yönünden davanın reddine, diğer istemler yönünden yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına dair verilen 31/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılardan O.. G.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazına gelince;
Asıl ve birleşen davalar, kasten adam öldürme, adam öldürmeye teşebbüs ve yaralama eylemleri nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, maddi tazminata yönelik istemin reddine, diğer istemler yönünden yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalılardan O.. G.. tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin, asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne dair 06/02/2013 tarihli ilk hükmü, Dairemizin 27/05/2014 gün, 2013/9197 Esas, 2014/8712 Karar sayılı ilamı ile maddi tazminat istemi yönünden, davalılar K.. A.., O.. G.., Ş.. A.., T.. A.., S.. A.. ve M.. A.. yararına bozulmuş; adı geçen davalıların diğer temyiz itirazları reddedilmiş ve bozma nedenine göre davalı O.. G..’ün vekalet ücretine yönelik temyiz itirazının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Mahkemece ikinci hükümde, ilk hükmün davalılardan İ.. G.. ve N.. G.. yönünden temyiz edilmeyerek, manevi tazminat talepleri ile harç, yargılama gideri ve vekalet ücretleri yönünden onanarak kesinleştiği gerekçesi ile bu hususlarda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, davacıların davalılardan O.. G.., Ş.. A.., T.. A.., S.. A.., M.. A.. ve K.. A..’a yönelik maddi tazminat taleplerinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz isteminde bulunan davalı O.. G.., maddi tazminata ilişkin birleşen Domaniç Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2004/120 Esas, 2011/54 Karar sayılı dosyası yönünden, 06/02/2013 tarihli ilk hükümde; tazminattan kısmen sorumlu tutulmuş, istemin kabul ve ret oranına göre de, lehine ve aleyhine vekalet ücreti ile yargılama giderleri takdir edilmiştir. Bozma ilamına uyularak verilen 31/03/2015 tarihli ikinci hükümde ise; adı geçen davalıya yönelik maddi tazminat istemi tümden reddedilmiştir. Şu halde; kurulan bu ikinci hüküm doğrultusunda yeniden vekalet ücreti ile yargılama gideri hesabı yapılması ve takdir edilmesi gerekirken, ilk hükme atıf yapılmakla yetinilmiş olması doğru değildir. Açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.