YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8122
KARAR NO : 2015/9541
KARAR TARİHİ : 08.09.2015
MAHKEMESİ : Bursa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2014
NUMARASI : 2014/628-2014/1022
Davacı M.. B.. vekili Avukat Muharrem tarafından, davalılar Z. İnşaat A.Ş. ve diğeri aleyhine 07/06/2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 05/11/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma gereğince karar verilmiş olmasına göre davacının davalı E.. K..’na yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer davalı Z.. A..’ye yönelik temyiz itirazlarına gelince; Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan zararın tazminine ilişkindir. Mahkemece dava, yargı yolu bakımından reddedilmiş, kararı davacı temyiz etmiştir.
Davacı vekili, davalı E.. K..’nun Bursa Osmangazi Güneybayır, Çaybaşı Köyünde Hidroelektrik Santral Projesi için yaptığı çalışmalar nedeniyle, diğer davalı Z. İnşaat A.Ş.’nin ortaya çıkan moloz ve hafriyatları müvekkilinin tarlasına ve meyve veren ağaçlarının üzerine dökerek zarar verdiğini ileri sürerek meydana gelen zararın tazminini istemiştir.
Mahkemece 27/09/2012 tarihli ilk kararda, davalı E.. K..’na karşı açılan maddi ve manevi tazminat davasının husumet yönünden reddine, diğer davalıya karşı açılan maddi tazminat davasının kısmen kabulüne, manevi tazminat davasının ise reddine karar verilmiş, Dairemiz tarafından ise, davalı Z. İnşaat A.Ş. ilişkin verilen karar benimsenerek buna yönelik temyiz istemleri reddedilmiş, diğer davalı E.. K.. yönünden de, davanın hizmet kusurundan doğduğu, bu sebeple idari yargının görevli olduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Bozma kararına uyularak verilen kararda; her iki davalı yönünden mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanun’un 2. maddesi gereğince idari yargı yerlerinde ancak ilgili idare hakkında dava açılabilir. Gerçek kişi aleyhine idari yargı yerinde dava açılamaz. Kaldıki davalı Z. İnşaat A.Ş. yönünden verilen ilk karar kesinleşmiştir. Bu nedenle davalı Z. İnşaat A.Ş. yönünden yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup yeniden bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Davacının davalı E.. K..’na yönelik temyiz istemlerinin (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine, davalı Zafer İnşaat A.Ş. yönünden yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle kararın BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.