YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4776
KARAR NO : 2015/6133
KARAR TARİHİ : 13.05.2015
MAHKEMESİ : Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 01/03/2006 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06/03/2007 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan davacının temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Davalı …’ın temyiz itirazları yönünden; Davalıya gerekçeli karar 29/01/2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı vekili ise kararı 12/02/2015 tarihinde temyiz etmiştir. HUMK’nun 437. maddesi uyarınca temyiz süresi 8 gündür. Kararın tebliğ tarihi ile temyiz edildiği gün gözetildiğinde 8 günlük yasal sürenin geçtiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle davalı …’ın temyiz dilekçesi reddedilmelidir.
2- Davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde; dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; karar, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
a) Mahkeme karar başlığında davacı olarak İçişleri Bakanlığı yazılması gerekirken … yazılması doğru değil ise de,bu hususun maddi hatadan kaynaklanmış olması ve mahalli mahkemece her zaman düzeltilebilecek nitelikte olması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
b) 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca Genel Bütçeye dahil idarelerin Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemleri harçtan müstesnadır ve harçların Genel Bütçeye dahil idarelerin haklılığı nispetinde karşı taraftan tahsiline ilgili merciince karar verilir. Buna göre dava kabul edildiğine göre karar ve ilam harcının hesaplanarak davalıya yüklenmesi gerekir. Bu nedenle mahkemece, davacının harçtan sorumlu tutulması doğru değildir. Ne var ki; belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası’nın 438/7 maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2-b) numaralı bentte açıklanan nedenle; hüküm bölümünün harca ilişkin 3. paragrafında yer alan “Harcın mahsubu ile bakiye 6.20 YTL başvurma harcı ile 128.03 YTL peşin harcın, toplam 134.23 YTL mahkeme karar harcının davacıya tamamlattırılmasına” ifadesinin silinerek yerine “492 sayılı yasa uyarınca alınması gereken 134,23 TL karar ve ilam harcının davalıdan alınarak Hazineye irat kaydına” ifadesinin yazılmasına ve kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının (2-a) numaralı bendinde açıklanan nedenle reddine ve (1) nolu bentte gösterilen nedenle davalı …’ın temyiz dilekçesinin reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.